श्रीवाहिनी  मंगळवार 
कॉलेज कॉलेज 

नुसताच हॅण्ड शेक करून कुठं चाललीयेस  प्रथमदर्शनी द्वेषात तू समजतीस तितका बाईलवेडा नाही माझा स्पीड माझे फ्यूएल डिस्ट्रिब्युशन स्तनावर अवलंबून नाही त्वचेचं स्टीअरिंग एंगेजमेंटच्या रिंगकडे सोपवून जाणारे ब्लडनट्स माझ्यात झळकत नाहीत
                      थांब माझ्या अंतरंगाच्या इंटेरियरमध्ये कॉफी टाईम नॉर्मलेपर्यंत ! ह्या विमल क्षणांना डबलफेस कर काळजाशिवाय जगण्याचे मेडीकल मिरॅकल करणारा माझा एकांतपणाचा ट्रेण्ड  मोडीत काढ आर्टिफिशीयल पम्पिगचा रसास्वाद पुरवत ही दुनिया उद्यापर्यंत टिकेल ह्याचा  काय भरोसा ? क्षणभंगुरतेचा स्प्रिंग दरस्थळी उमलतोय बाउन्स हो
                       मी शरीर मागत नाहीये
                       मला ह्याक्षणी हवय हार्ट ट्रान्सप्लान्ट करणारं समजूतदार बोलणं ! आयुष्य रिजनरेट करणारा जनरेटर ह्या कॉफी हाऊसमध्ये ऑन आहे. बोल. ऑफीसमध्ये वाया चाललेल्या कागदांविषयी बॉसच्या नशीब डोनेट करणाऱ्या हाताविषयी मॉलमधल्या स्टफ्ड माणसांविषयी सिनेमाच्या ३D फ्यूचरविषयी डीजीटल बॉडीच्या मासीक पाळीविषयी कायम टीनएजर राहू इच्छिणाऱ्या जागतिकीकरणाविषयी शब्दांचे हिलिंग इफेक्स माझ्या जखमांवर फुंकर.  मास्क घालून उभं असलेलं हे मॉलन्यूट्रीशन  आता चकाकत नाही. सगळ्या रंगाच्या किडनीज बिघडत चाललेत. संपून चाललय तारुण्यात कमावलेलं तकतकीत कमाईचं पुण्य जॉब गेलाय इंटरनेट पुढचे हँगिंग आऊट करमणूकप्रधान झालंय
                   मला हवी आहे अस्सल जीभ ओरीजन भाषा. माझ्या आयुष्याची कलरफुल झेरॉक्स माझ्या ब्लॅक ऍण्ड व्हाईट हातात देऊन कुठं चाललीयेस ? थांब हे झेरॉक्सीनी एकतर मला लोड कर किंवा लीड कर
                   की तू ही आहेस परग्रहावरील डुप्लिकेट अस्तित्वाचा मायग्रेट झालेला नमुना ?
*****************************************************************************
                  सायनोप्लास्टी करून सरळ होणार नाही हा आदिम वास किस्मत करेक्शनचा हा सोपा मार्ग नाक खुलवेल पण ऐश्वर्याचं काय ? तुझा टेक्नोसेक्सूअल संसर्ग खूप आहे मला भटकवायला ब्लॅकबेरी हाताळणारा तुझा हात सेक्सी वाटतो मला तुझा फेमिनाईन झपाटा झपाझप पावलं टाकत निघाला की थरथरायला लागते माझ्या जीवाची मुंबई
                   मला पेटवायला तुझा आर्टिफिशियल इंटीलिजन्स पुरेसा आहे तुझा त्वचेवरील moisturizer च्या खाणाखुणा मी पटवून घेईन. मी तुझा डीव्हीडी प्लेयर माझ्या तारुण्यात नीट फिक्स करीन मी जोडेन तुझा 'I'pod माझा लॅपटॉपला आणि कॉनफीगरेन इंटरनेटचे निळे जाळे मग्न तळ्याकाठी
                  ऑनलाईन बीले देता देता आपण  देऊ एकमेकाला गॉसीपचा गर्लीश डोस स्तन उघडण्यापूर्वी मांडू ब्राचा सिंथेटीक मऊ कोशंट तापवताना तापताना करू स्पर्शात नेसल मॅग्नेटीक स्फोट  आणि वासाचा आदिम मागोवा घेत वासनेत सुगंधित करू आख्खी टेक्नॉलॉजी
                जी हाताच्या अंतरावर गरज असते
                हातात आली की व्यसन बनते
                तेव्हा कॉस्मेटिक न होता जशी आहेस तशी ये
                 नागडी आणि Tree - touched
***

SONGS AND POEMS 

१
The Style of statement is the style statement विधाने येतायत श्वास घेऊन कवितांतील एहसास गुदमरतायत वक्रोक्त्या नाराज  होतायत विधानांवर त्यांना समजत नाही श्वासांचं नेतृत्व विधानांच्याकडं कोणी दिलं  ?       समीक्षक नाराज आहेत कवितेतल्या विधानांवर त्यांच्या मते statement हे काव्यात्मक होऊच शकत नाही विधानं तरीही समीक्षकांची पर्वा न करता कवितेत वाकतायत कवितेतून वाकून पाहतायत कविता वाकवतायत कविता वाकवून मोडून पाहतायत तरीही गाजराची पुंगी  कवितेचाच आवाज करत वाजतीये नाग डोलतायत त्यांना माहित आहे की पुंगीमुळे नाग डोलतात ही अंध्रश्रद्धा आहे तरीही नाग गाजराच्या पुंगीपुढे गज्जर का हलवा खात डोलतायत हा हलवा हवाला आहे की हल्ला कळत नाहीये तरीही पुंगीपती पुंजीपती असल्यासारखे पुंगी वाजवतायत आणि पुंजी पिंगा घालत नागाबरोबर नागाच्या फडावर डोलतीये तिला अधूनमधून संशय येतोय की नागसुद्धा गाजरापासूनच बनलेला नाही  ना ? ती अधूनमधून नाग मोडून  खातीये पण तरीही नाग वाजवतायत टीव्हीत, संगणकात, मोबाईलमध्ये, एडिटबॉक्समध्ये सर्वत्र नाग वाजतायत  मनं डोलवत तनं डोलवत सर्वच नागांना खात्री आहे की तेच शेष आहेत आणि विष्णू अवतरणार आहेत. पण विष्णू अवतरत नाहीयेत फक्त त्यांची तीन पावले पडतायत पहिले लोकल दुसरे ग्लोबल तिसरे ग्लोकल सर्वत्र ग्लोकल बिस्कीटे ग्लुकोज बिस्किटांइतकीच पॉप्युलर होतायत हे पॉप आहे की क्लास कळत नाहीये फक्त त्या बिस्किटातही गाजराचे कण आढळतायत आणि गाजरे विधानं करत येतायत. कविता डिस्टर्ब होतायत, समीक्षक डिस्टर्ब होतायत विधाने येतायत ती लांब पसरली की नागासारखी कॉलममध्ये टाकली की बिस्कीटा सारखी दिसतायत
                   सर्वत्र नाग पसरलेत, विष्णू पसरलेत, बिस्किटे पसरलेत , गाजरं पसरलेत
                   आणि ससे ज्यांना गाजरे प्रिय आहेत ससा आणि कासवाची शर्यतकथा ऐकता ऐकता कासवांसकट नाहीसे होतायत.
                     शेवटी कथा जी विधानांनी बनते
                      त्यांनाही पुरून उरतीये
                       आणि कवितेतून विधाने येतायत
***

२
माझं रडून झालय माझ्या झडत चाललेल्या त्वचेसाठी जी स्पर्शाची वाट पहात वेटींग रूम होत चाललीये
माझं रडून झालय माझ्या  आंधळ्या होत चाललेल्या सिनेमास्कोपीक डोळ्यांसाठी ज्यांच्या भ्रमांचे संकेत मी भविष्य  म्हणून वाटतोय
माझं रडून झालय टवके उडत चाललेल्या जिभेसाठी जिला फॅटच्या खांबाने जाडीजुडीला कायम बांधून ठेवतोय
माझं रडून झालंय माणसाच्या वासाला पारख्या  झालेल्या नाकासाठी जे  श्वासांचा च्युइंगम चघळत गमगिनीची फुफ्फुसं चिवडतय.
माझं रडून झालंय बहिऱ्या होत चाललेल्या घंटेदार कानांसाठी जे ईश्वर एकता यावा म्हणून कित्तेक देवांचे आवाज कापत सुटलेत

ह्या काळजात आता उरलायतो भसाडा गळा आणि जगण्याचा लळा.

माणसांनो  तुमच्यातच जन्मलेलो मी माझी नाळ आयुष्यभर लपवत राहिलो मीच उभ्या केलेल्या भाषेच्या डोंगरदऱ्यात चौथी नवता निर्वस्तुवाद काय काय बहाणे शोधले मांसल न राहिलेल्या माझ्या अस्तित्वाच्या टपोरी खाजखुजलीला ताळ्यावर आणण्यासाठी
                प्रत्येक  डाग आता  असा काही खाजतोय की त्वचा फाटून हातात येईल असं वाटतं
                मोडत चाललेल्या प्रत्येक पेनावर मी कोरला सद्गुणांचा मोर दारूला शिवलो नाही बाईला मनःपूत  झवलो नाही मी फक्त कावत कावळ्यासारखा ज्याला ज्ञानेश्वरांच्या गेस्ट अपिअरन्सची झळाळी नव्हती माझे काळे डायमंड  फिकेच पडले तुमच्या आर्टिफिशियल ज्युवेलरीपुढं माझ्या दुःखांना मी धार लावली नाही ती उडवत राहिलो सुरवंटासारखी तुमच्या आसपास आणि आतल्या अखंड  सातत्याचं रंगीबिरंगी फुलपाखरू कापत राहिलो कवितेच्या ब्लॅक अँड व्हाईट कात्रीने.
                 मी संत नव्हतो पण संताच्या जवळपास होतो मी अनंत नव्हतो पण त्याचा टाईमपास होतो. माझ्या अमर्याद गळ्याच्या  लता मंगेशकर मी वाढवल्या नाहीत टाईम टेबलच्या कुंडीत मी कुंडली मांडली जंगलाची आणि सिंहाच्या पंजावरून माणसांची भविष्ये सांगत राहिलो
              मी दलीत नव्हतो तरी दलदलीत होतो  मी ब्राम्हण नव्हतो तरी ब्रम्हकमळात अडकलेला होतो मी वैश्य नव्हतो  पण अव्यापारेषु व्यापार होतो मी मराठा  नव्हतो तरी ठार मरत जिवंत होतो मी शूद्र नव्हतो पण क्षुद्र होतो.
              मी जातिवंत कधीच झालो नाही तुमच्या संडासविसर्जनात
              मी माणसे  काळजावरून ओळखली आणि मेंदूत आयडेंयंटी क्रायसिसच्या केबलमध्ये टाकून थेट परमेश्वरापर्यंत पोहचवली
            आता ह्या सुनसान हातांचं मी काय करू ?
            अनेकांची भविष्ये सांगणारं हे नोटेशन कुठल्या व्हॉयोलीनवर  वाजवू ? गिटारी टराटरा फाटल्या ग्लोबल  रॉकच्या फूटनोटमध्ये पाय चालले आयुष्याचा घातांक शोधत ज्यांना त्यांच्या पायाचं  वर्गमूळच माहित नव्हतं आता ही चॅनेल्सची प्रोग्राम्सची आयकॉनची ब्रॅण्डसची अनएन्डिग   मॅट्रिक्स झेपत नाहीयेत असं वाटतय की मी मॅट्रिकची परीक्षा नापास झालोय  आणि माझ्या नापास होण्या चा  तमाशा जगभर प्रकाशित होतोय लोकल कल्चरचा ऍडजस्टेबल नमुना म्हणून.
            ज्या गावातून मी आलोय तिथे फटफटतायत फटफटी आणि कटकटींना प्राप्त झालंय महाआंदोलनाचं चॅनेलीक झोलघेवडं रूप. कुठून जाऊ पार करत ही माझी आडवीतिडवी पसरलेली नॉस्टोल्जीक लाश ! मला जगण्याची  ऍलर्जी झालीये  आणि माझ्या शिंकाना प्राप्त झालाय विश्वउगमाचा नाद
             एक बिगबँग बेण्डबाजा वाजवत मला उचलण्यासाठी माझ्या दिशेनं येतय
            आणि मला स्पष्ट दिसतायत त्याच्या हातानं माझ्या डीजीटल आयुष्याच्या नावानं मोडलेली अस्सल ताजी बोटं.
***