Sunday, 19 February 2017


श्रीधर तिळवे ह्यांच्या कविता

शनी शिंगणापूर श्रीधर तिळवे 


माझ्या मुक्तीचा मोगरा पूर्ण फुललाय
पण माझी बाग अद्याप सुगंधित नाही

मी झालोय विमुक्त जंगल
पण दिल गार्डन गार्डन करणारे व्हिलन
कसे नाहीसे करायचे हे मला  समजत नाही

बुद्ध होण्यातलं गणित वितळून गेलंय
आणि बौद्ध होण्यातलं निरर्थकत्व पार करत
मी निर्वाणात


निर्वाणीचे क्षण निर्वाणापूर्वी असतात
कालातितचा उमलाव अनंतदार


शनी आदळतोय शिंगणापूरातून

मी मुक्त नव्हतो तेव्हाही
कधी शनीपुढे दिवे लावले नाहीत

रवी आणि शनी ह्यांच्यातले मायायुद्ध
हे माझ्यासाठी प्राचीन बॉलीवूड होते.


सूर्याला कोण जाणत नाही ?

सूर्य ही निर्वाणाची केवळ उपमा नाही
मूर्तीपूजा आहे


लोक विचारतात
"श्रीधर महाराज तुमची रिऍक्शन काय ?"
माझ्या आत काहीच शिल्लक नाही
तर रिऍक्शन कशाला आणि कुठून


मी ना- बुद्ध म्हणून जगायचा निर्णय घेतला
आणि मी कॉमन झालो

शून्य आत
बाहेर आकड्यांच्या माकडचेष्टा


शनी हीही खरेतर माकडचेष्टा
पण ती हानीकारक असल्याने
मी मेंदूला कॉल लावतोय


जो धर्म सांगतो तो निर्बुद्ध
आणि शनी तर निर्बुद्धांचा चालता बोलता धर्म


माझे भविष्यविज्ञान प्लानेटरी पोझिशन मधून येत नाही
अनंताच्या पोझिशनल चेंजेसमधून येतं
ते येतं - मला न विचारता

१०
शक्ति नारीशक्तितून सामाजिक होते
शिव समाजमुक्त

११
शनीचा काळा पाषाण
आणि विठ्ठलाची काळी मूर्ती
ह्यांच्यात फरक काय ?

१२
शंकराने कधीच  ब्रम्हचर्य पाळले नाही
पार्वतीला दोन मुले होती - गणपती आणि स्कंद
शनीचे ब्रम्हचर्य कुठून आले ?
 ब्रम्हचर्याला इतिहास असतो ?

१३
शिव हाच आदिनाथ
वृषभनाथ हा आदिनाथाचा शिष्य
नंदीबैल हाच वृषभनाथ का ?

बैलापासून सुरु होऊन
साधना ब्रह्मचर्यापर्यंत कधी पोहचली
कशी पोहचली
मीडिया मूलभूत प्रश्न विचारत नाहीये
त्याला मूलभूतता पेलायची नाही बहुधा
हे कसले ब्रम्हचर्य ?

१४
शैव नक्षत्रापमाणे चालले
ग्रीक राशिग्रहाप्रमाणे

रवीपासून तयार झाले कित्त्येक मुख्य देव
आणि शनीपासून तयार झाला सैतान

सॅटनीक हेच सैतानी ?

बाईला सैतानापुढे आणू नये म्हणून
हे ईव्हप्रबंधन ?

सैतानापुढे स्त्रीला आणले तर
ती पुन्हा ऍपल खाईल अशी भीती ?

दिल गार्डन गार्डन होऊ नये म्हणून हा
खटाटोप ?

१५
सैतानाला बायको नाही
म्हणून सैतान ब्रम्हचारी ? शनी ब्रम्हचारी ?
कि हे इब्लिस कार्ट ब्रम्हचारी राहिलं नाही
तर पृथ्वीभर पोरांना जन्म घालेल हे भय

सैतानी सृजनशीलता
हे तर माझ्याही काव्य सृजनशीलतेचे वैशिष्ट आहे

१६
शनीला शिवभक्त रावणाने पालथे पाडून
पायाखाली घेतले होते म्हणतात
मग शनीला गुलाम करण्यासाठी
रावणाची पूजा का नाही ?

शनीची पूजा ?
कि शनीला पालथे पाडणाऱ्या रावणाची पूजा ?

श्रेष्ठ काय ?

१७
शनी हा टाईमपास आहे ?

१८
शनी हा आरसा आहे
त्यात सोशल स्पष्ट उमटते

१९
जे  ब्रम्हचर्य शिवाला अनावश्यक वाटलं
ते  ब्रम्हचर्य वृषभनाथांना आवश्यक का वाटलं ?

२०
शनीला ब्रम्हचर्य का दिलं गेलं ?
शहाणा माणूस ब्रम्हचर्य पाळणारा असावा
ही अपेक्षा का

लग्न न करणे हा शहाणपणा ?

२१
लोक म्हणतात
"श्रीधर महाराज रिअक्शन द्या "

शनी हीच रिऍक्शन ?
ईश्वराची ?
रवीची ?
चंद्राची ?
शनी रवीला ग्रासतो चंद्राला ग्रासतो
शनी ईश्वराला ग्रासतो ?

शनी देवांनाही सोडत नाही म्हणतात
शनी सर्वांनाच ग्रासत असेल
तर तो मोस्ट पॉवरफुल का नाही ?

२२
शनी
मोस्ट  वॉन्टेड प्लानेटरी देव आहे म्हणतात

लोक
इतर ग्रहांना घाबरत नाही
शनीला मात्र घाबरतात

मानवजात ही
शनीने पृथ्वीवर सोडलेली पिल्लावळ आहे का ?

२३
शनी
मेंदूची सालटं काढतो

त्या सालटापासून ईव्हची ईच्छा तयार
झाली का ?

जे शुन्याकडे न्हेते तेच शन्य का ?
आणि शनी हा त्या शन्याचे दैवतशास्त्र ?

२४
बाहेर अनावश्यक प्रश्न लाटा उठवत
आणि उत्तरांचा  केऑस  जहाजीक

आत शनीला  गीळलेले
माझ्यातील शून्य स्तब्ध

२५
लोक ओरडतायत
श्रीधर महाराज रिऍक्शन द्या

रिअक्शन द्यायला
'मी ' अस्तित्वात असावा लागतो

तोच नाहीसा
म्हणून शनीही नाहीसा

मित्रहो
'मी ' नाहीसा करा
नाहीतर
एकमेकाचे शनी बनून
रिऍक्शन देत रहाल
ऍक्शन मागत रहाल

'मी' आत आहे
तोवर तुम्हीच शनी
आणि तुम्हीच शिंगणापूर

***
श्रीधर तिळवे नाईक


Waiting For Science And its medicine

: An intro to poet :

                 I would like to thank Mr. Shridhar Tilve to take birth in today's lecture with a leg glance and hand dance con texting relational entries and exits propelling super flat buildings in Marathi culture. Marathi is a English word introduced by Dnyaneshwar something Kulkarni or Nadkarni I don't know surname. It indicates new cultural groups emerged in Saushthav in 1992 consisted of enthusiastic Nonthinking de-fascinated by various postwar commodities which nurtured mentalities of shirts, pants, underwear committed by suicidal bodies and their nudies. As you know, today all buddies are nuddies and terrorist are scattering death in their metros against them culturing 3 blasts per day broad casting sympathy on pathetic level.
              Shridhar Tilve has two legs, two hands, one nose, two eyes and admits it publicly with his super flat style denouncing postmodern conceptuality. He can show of his life matches in his one day poems. To understand his t-20 penis. You must disregard monilingual entanglement. Though he is Marathi poet who know English very well he has some clear misunderstandings about every situational street. He performs his street play without stop and pause an aesthetic and it is treat to watch him perverting antisocial and anti selfish drama in computers, comics and imargeries without any real communication. He killed poetrywalla who roped 10 poets and ate parts of their bodies. He turned out to be a poet when he was arrested by Marathi Police in 1996 for writing a poem. "BANDHKAM CHALU AAHE" which some people feel absence. Maharashtra times reported that when he was arrested thousands of comics, photos, poems, videotapes were pilling up around his body hiding every window wall and door sponsored by Microsoft. Then after Marathi people are attributing every pathological problem in their culture to his vagiana (which is not real) accusing him for spoiling young high tech Marathi generation by refreshing their sexual and violent sensibilities.

He reads Science fictions.
He watches Bollywoodies  
He regularly shops in Malls
He collects subcultural gadgets
He participates in telemarkets
He talks introversively
He scurtinizes his manhood
He has tendency to transplant the vegiana of every woman in his own legs feel criticism in manly manner with womannerism

Shridhar Tilve is not an exception.

He negotiates complications masterly and exploites them to bridge the margis the deshis the potis and the Jamatis. He is boycotted by his contemporaries whom he called "PAST FUCKERS". It is not easy to return to your roots many time it becomes fake. To experience the fakeness he comes to his roots and them returns to Mumbai. To bear and to cope with McDonald, Apples, Microsoft, Songs, Samsung's with Wadapav is not an easy task as all other is FOREIGN.

To give marathiness to 'self' situated pop culture is constructed as backwardness in this Mumbai- structure and Shridhar Tilve is destructuring it by applying Dnyaneshwar in M. Tv. Clieche

So click on Shridhar Tilve.
You will find authentic, hybrid, mixed, cosmpolitine

                                                               FAKE BASTARD

Who is constantly morgrealizing his marginality.
Keeping zero level involvement
That has created his brand name "Robin Nude" steady and Nude.

***

ऑप्टिकल की डीजीटल ?
आरी रिफ्लेक्सीव की रेड वन ?
विशिय की चिन्हीय ?
प्रतिसृष्टीय की चिन्हसृष्टीय ?

ऑप्टीकलची मॅक्झीमम डेप्थ ऑफ फिल्ड
फिल्डींगचा सरडा
खोलवर न्हेतिये
खोलीच्या तळातला बुडबुडा
बुडीबुडी  करत
पाण्याचा चेहरा प्रकाशित करतोय
प्रकाशाची मानवी आवृत्ती
नाक्कीपणाच्या टोकदार श्वासाला
जिवंतपणात ब्रेक करतीये
संरचनेचा मानवी सुगावा
ऑप्टीकलच्या विरचित मृत्यूचा शो
पॅक झालेला पाहून हवालदिल
कुणी विचार केला होता कि
आयडियालॉजीप्रमाणे एक दिवस
मॅनेजमेंटही पराभूत होईल
पराभव तर स्पष्टच दिसतोय
पण पराभवानंतरचे शव
अद्याप दिसत नाहीये
शोकाच्या मग्नकळा नग्न दिसतायत
पण शोकाचे कापडी बांधकाम
अद्याप पूर्ण दिसत नाही
हे युग आहे की काळाची भडवेगिरी आहे ?
ऑप्टीकलच्या समस्या
डिजिटल शोडवू शकण्याची सूर्योदयी शक्यता
सूर्याचे डिजिटलायझेशन झालेले नाही तरी
प्रकाश डिजिटल होत
उजेडाचे क्रोमोझम्स हवे तसे घडवतोय

डिजिटलमधली रात्र DI मध्ये दिवस होऊ शकते
डिजिटलमधला दिवस DI  मध्ये रात्र होऊ शकतो
संदर्भ आणि स्पष्टीकरण विभक्त करणारा धडा
माझ्या क्रियेटीव डोळ्यात जॅझ करतोय
सपाटीचा ब्रेडच्या पतीत
हिमालयसुद्धा सॅंडविचमटेरियल म्हणून फिट्ट
माझ्या रक्ताचे गरम गिर्यारोहक
आरामात ये जा करतायत
लवचिकतेच्या कॅडबरीक भेळीत
४ k च्या रिझोल्युशनने घडवलेली रिवोल्युशन
बुबुळावर थाप मारतीये
पिक्सल्स पिकअपस्पॉटवर उभे
आणि नेक्सल्स त्यांना लिफ्ट देत
बाईकर

मी रेडमन निवडतोय
आणि माझे आयुष्य
डिजिटलचा तबला वाजवत
लॉँग लॉँग टांगात
बांग बांग रॉकेट
***

१२
सगळ्या माँ सिनेमाँ होण्याचा काळ आल्यावर
गर्भाशयात जाऊन मुळं शोधण्याचा देशी उद्योग
किती काळ टिकणार ?
घर गंगेच्या काठी ठेवणाऱ्यांच्या  नशिबी
मेलेले मांसे आल्यावर
नदीच्या मुळाचा सवाल
कुठल्या  ऋषींच्या कुळाला सतावणारय ?

सिनेमाइतकं उथळ काही नाही
आणि सिनेमाइतक जवळही काही नाही

त्वचेची सजावट मांडून
अभिनयाचे देखावे पाहणारे लोक
संस्कृती घडवतायत
आणि ब्रॅण्ड अँबेसेडेर बनतायत
आयुष्याचे राजदूत

सिनेमा करताना कवितेची कळ येतीये
आणि हृदय म्हणतय
रक्तात थांब

मला माहितीये
माझ्या आयुष्याचा थांबा
कधीचाच रक्तातून त्वचेत शिफ्ट झालाय
आणि मी मेकपचे सामान विकत घेऊन
स्वतःचे फोटो काढत
स्वतःतून फरारी  होतोय
***

१३
मी सिनेमा करतोय
कि गुन्हा करतोय
मला माहित नाही
असं वाटतय कि आपण विनाकारण
कविता दुसऱ्या क्रमांकावर टाकतोय
असंही वाटतय कि
निम्मे आयुष्य कवितेला दिल्यावर
उरलेले निम्मे सिनेमाला द्यायला हरकत नाही
प्रथम वाचकांनी वाळीत टाकले
मग कविंनी
आपल्या कवितेचा आकांतही
कायम एकांतात भिरभिरला
शेवटी शेवटी ऑथेंटिसीटीलाही
क्वेश्चन करू लागले कचकडे कवडे
दगड समजून काचा फेकल्या लोकांनी
आपल्या काळजावर
निसटत्या पायांनी पत्करला वनवास
तर तिथेही कवितेचे कागद टिश्यू पेपर म्हणून
वापरता येतील का
अशी विचारणा केली

आता ह्या बिगस्क्रीनपुठे उभे राहताना
माहित नाही का पण काळजात
कवितेची आत्महत्या वाजल्याने भास होतायत
आणि मी कानांना I POD लावून
लेटेस्ट हिटचे कपडे
माझ्या पोएटिक त्वचेवर चढवतोय
***

१३
मी मनुष्य नाही
देव किंवा यक्षही नाही
मी ब्राम्हण,क्षत्रिय, बैश्य, शूद्र, अस्पृश्य अथवा आदिवासीही नाही
मी ब्रम्हचारी, गृहस्थाश्रमी, वानप्रस्थी अथवा संन्यासी
यापैकी काहीही नाही
मी केवळ सिनेमारूप आहे

ज्याच्यापुढे लोकांचे अभिनयव्यवहार चालतात
त्याचप्रमाणे ग्लॅमर गॉसिप इत्यादी इंद्रियाच्या क्रिया
त्याच्यामुळे घडतात
जो टायटलीक आणि स्पेशीयल आहे
तो अनित्यअनुभवस्वरूप सिनेमा
मीच आहे
पार, सॉफ्टी,बेबी ह्यांच्या झोताप्रमाणे
ज्याचे चैतन्य बदलते
जो चंचल आणि अव्दितीय आहे
ज्याच्या फोकसत्वामुळे फोफशी अशी चंचल प्रकृति व मन
डोळे इत्यादि इंद्रिये
टाईमपासप्रवृत्त होतात
तो सिनेमारूप
मीच आहे

आरसा समोर ठेवल्यावर ते प्रतिबिंब उमटते
आणि कॅमेऱ्यात ज्याचे भासमुख उरते
बुद्धीच्या सगळ्या वृत्ती कमालीस्तान होऊन
जे बिंबरूप सर्वत्र  प्रोजेक्टते
ते सिनेमारूप मी आहे
ज्याला मन, डोळे, कान असे सर्वकाही आहे
आणि जो मनाचाही मन डोळ्यांचाही डोळा
कणांचाही कान आहे
जो सगळ्या आकलनशक्तींचा व्यभिचारी ताण आहे
तो सिनेमारूप भटक्या
मीच आहे
जो अव्दितीय परफैलाव आहे
निर्मल चित्तात जो प्रकाशित होतो
जो स्वतःच प्रकाश आहे
ज्यात सूर्य, चंद्र, तारे देखील
शॉट देऊन जातात
जो विभिन्नरूपाने प्रतियमान होतो
तो नित्यसिनेमारूप भटक्या
मीच आहे

ज्याप्रमाणे सूर्य एकाचवेळी अनेक डोळ्यांना प्रकाश देतो
आणि अनेक वस्तूंना दाखवतो
त्याप्रमाणे जो सगळे वृत्तीचा व बुद्धीचा एकमेव प्रकाशक आहे
मीच आहे

वाहत्या पाण्यात आणि सरोवरात
एकाच सूर्याचे प्रतिबिंब विभिन्न दिसते
त्याप्रमाणे जो वस्तुतः एक आहे
पण माध्यमांच्या स्वरूपानुसार
जो टीव्ही, मल्टिप्लेक्स, डीवीडीप्लेअर, होमथिएटर, ३D
ह्यांच्यावर वेगवेगळा प्रतीत होतो
तो नित्यस्वरूप सिनेमा
मीच आहे

एखाद्या मूर्ख मनुष्य आकाशात ढग जमल्याबरोबर
असे समजतो कि सूर्य कायमचा गेला
किंवा तो मेघजालात अडकून प्रभाहिन झाला
त्याप्रमाणे मूढबुद्धी लोक ज्याला बॉक्स ऑफिसने
बद्ध समजतात पण जो बॉक्स ऑफिसशिवायही
अस्तित्वात असतो
तो नित्यअस्तित्वरूप सिनेमा
मीच आहे
जो सगळ्या प्राण्यात सगळ्या वस्तूत आहे
आणि तरीही ज्याला कुठलाच प्राणी वा वस्तू
खतम करू शकत नाही
जो आकाशाप्रमाणे सर्वत्र समान आहे आणि जो
नित्य, शुद्ध, स्वच्छ
ह्यांच्या संदर्भात दोलायमान आहे
तो नित्यस्वरूप सिनेमा
मीच आहे

मी सिनेमाचार्य होऊन बडबडतोय स्वतःत
आणि ओठ पिंजून पिंजून
सिनेमास्कोपीक चुंबनाचा अंदाज घेतोय
आत खोलवर
जिथे वरवरता आणि गहराई
एकमेकावर लाईन मारतायत
आणि जिथं त्वचा बेफाम होऊन
काळजाप्रमाणं धडकतीये
***



****


पाहिलं पोस्टर सिगरेट ओढतय
दुसरं पोस्टर सिगरेट ओढतय
तिसरं पोस्टर सिगरेट ओढतय

भारतभर लाखो पोस्टर्स सिगरेट ओढतायत

एका पोस्टरवर फक्त सिगरेट आहे
दुसऱ्या पोस्टरवर फक्त सिगरेट आहे
तिसऱ्या पोस्टरवर फक्त सिगरेट आहे

ती कोणीच ओढत नाहीये

पोस्टर आरोग्यास हानिकारक आहे

पहिल्या पोस्टरवरची सिगरेट ओढणारी बाई बेपत्ता आहे

आता पहिले पोस्टर कोरे आहे
दुसरे पोस्टर कोरे आहे

भारतभर सर्वत्र कोरी पोस्टर्स आहेत

पाहणारे म्हणतायत
ही रिलीज होणाऱ्या फिल्मची जाहिरात आहे
पण कोणालाच फिल्म माहीत नाही

फिल्म लापता आहे
फक्त सर्वत्र काहीतरी रिलीज झालय
आणि जे रिलीज झालंय ते कोरं आहे

तरीही लोक कोरं
जीव पणाला लावून पाहतायत

का पाहतायत ?
***

रिलीज 
काळजात जी इमोशनल फिल्म अडकून पडलीये
रिलीज कर

रक्तात जी भाषा अडकून पडलिये
रिलीज कर

डोक्यात जे वेड आहे
रिलीज कर

मूत्राशयात ज्या शिव्या आहेत
रिलीज कर

ढुंगणात जो सूड आहे
रिलीज कर

एकदा पब्लिकनं पाहिलं
कि व्यवस्थित खाजगी होशील

***

हा समुद्र नद्यांनी घडवलेला इतिहास आहे
नद्या ज्या कायमच वर्तमान होत्या
आणि ज्यांना सरतेशेवटी माहीत होतं
कि त्या मृत्यूच्या मिठाने
खारट होणार आहेत

त्या आजही वाहतायत
पण ज्या समुद्राला मिळाल्या
त्या ऐतिहासीक नद्या होत्या
ज्यांचा माठामूसहि वर्तमानात नाही
आणि समुद्रात
ज्यांच्या पाण्याची स्वतंत्र ओळख नाही

समुद्राला माहित माझे की तो इतिहास आहे
आणि त्याला हेही माहित आहे कि
आपण पाठवलेल्या ढगाशिवाय नद्या अशक्य आहेत
तो सूर्यासाठी ओपन आहे
आणि सूर्य समुद्राला तापवून
त्याच्यातून मृत्यूचे मीठ कमी करत
नवे ताजेतवाने ढग तयार करतो आहे

ढगांना माहीत नाही कि
ते कुणामुळे अस्तित्वात आलेत
सूर्यामुळे
कि समुद्रामुळे ?

त्यांना वारा घेऊन चाललाय
आणि ते वारा वाहील तसे
वहात चाललेत

वारा वाहतोय
आणि समुद्राच्या डोक्यावर
ढगांना काढतोय

वाऱ्याला माहीत नाही
कि तो नदी नावाचा वर्तमान तयार करतोय

त्याला फक्त हवा खेळती हवी आहे
आणि त्याला स्वतःचा अभाव भरून काढायचा आहे

ढग वाहतायत
आणि कोसळतायत
त्यांना कोसळताना माहीत नाही
की कोसळणे हा त्यांचा मृत्यू आहे

पावसाळा तयात होतोय
पाऊस बनून कोसळतोय

पृथ्वीजवळ फक्त तहान आहे
ती पाऊस पितीये
आणि ते पाणी आपल्या शरीरभर फिरवतीये

तिचे जलाभिसरण नद्या तयार करतय
नद्या
ज्या वर्तमान आहेत

वर्तमान
जो समुद्रापासून, सूर्यापासून, हवेपासून, पृथ्वीपासून
तयार झालाय
आणि जो शेवटी
समुद्राला मिळणार आहे
मी त्या वर्तमानाचे केवळ जलमांस आहे.
***


फक्त मीच एक आहे श्रीधर तिळवे 

खिसा माझे श्रम स्वतःत गोळा करतोय
आरसा मला माझा चेहरा दाखवतोय
रेझर रोज माझी दाढी करतय
भाषा रोज माझी जीभ ओरबाडतीये
रस्ता रक्ताला वाट करून देतोय
गाड्या माझ्या पायाखाली डान्स करतायत

ह्या शहरभर रोज मला सॅम्पल म्हणून दाखवलं जातंय
लोक रोज मला पाहून काही ना काही खरेदी करतायत

फक्त एक मीच आहे
ज्याला कळलेले नाही
मी कशाची जाहिरात आहे

***

कोल्हाहल 

बदल कि कोलाहल

आसपास कोल्हाहल

कोल्हापूरचा कोलाहल

हल काय ?

हलाहल काय ?

हल चालवून हल मागितले

तर मिळाले पीक

आणि दुष्काळ

इतिहासाच्या पुनरावृत्तीत  भलतीच पाने - इतिहास बदलणारी

बदलतोय - कोलाहलतोय
कोलाहलतोय - बदलतोय

कोल्ह्याला केऑस आंबट

मी थम्सअप करत रिफ्रेशींग कोलाहल पितोय

आत ताजातवाना बदल

***

भीती 

संधी आणि निवडी
ह्यात होणारी गुदमर

कधीच न फळणारे झाड
आणि त्याखालची पोटुशी तपस्या

वारा वाहतोय तसे वहावे म्हणून
म्हातारीसारखे हलके होणारे मन

हे सारे जमवून मी कुठली जत्रा
साजरी करणारय ?
मला माहित नाही

हा जगण्याचा ढंग आहे कि ढग ?

मी कोसळत नाहीये प्रचंड गुरुत्वाचे प्रेशर असूनही
समुद्रात पडून खारट होईन
मी माझी शेवटची भीती आहे
***

केशवराव भोसले नाट्यगृह 

सरफेसवर फेसची चिमूटही नाही
तरीही वस्तू विकली जातीये

उर्जेचा  दगडी अभिनय
आणि विजेची ओशाळून गेलेली प्रकाशयोजना

नाटक आंधळ्या हातांनी फेकलं जातंय प्रेक्षागारात

करमणूकीने हवेतून श्वास काढून दाखवलाय
प्रेक्षक ऑक्सिजन विकत घेतायत
***

हातांना पाच फळे  बोटांची

आंबा फुटून गोल्डस्पॉट तयार करतोय
ऍपल अंगठा दाखवून थम्स अप उत्सवतय
लिंबू लिमक्याला मोबाईलतोय

माझं  रक्त मायग्रेट होतंय
बॉटल्स बनवणाऱ्या ह्या फॅक्टरीत
***

फर्निचर 
वेल फर्निश्ड आयुष्य
फर्निचर विकत घेत / टिकवत / मोडीत / लिलावात काढत / देत
संपले
***

नियती 

मी नियतीला
मला हवं तिथं हव तसं
पोहचवण्याचं  स्वातंत्र्य दिलं
आणि मी तिथंच पोहचलो
जिथं  मला पोहचायचं  होतं
***

अंडरस्टॅण्डिग

जे दाखवतीयेस
ते दिसतंय
जे लपवतियेस
ते दिसतंय

जे लपवतियेस
त्यावर मी बोलणार नाही
जे दाखवतीयेस
त्यावर तू बोलशीलच
***

आणि 
'सपाट ' सहन कर
'अफाट ' सहन कर
'सुसाट ' सहन कर
'बेभाट ' सहन कर

आणि हे सगळं तोंडपाठ झालं
कि
वार  कर
***

क्वांटम रिआकलन 
पृष्ठभाग अनंत आहे
कवेत येणार नाही
सूक्ष्म अनंत आहे
पाय पोहचणार नाहीत

फक्त खोलीच मर्यादित आहे
आणि तुझ्या कुवतीत आहे

भाड्याने घे
आणि वेळ झाली
कि अनंतात विलीन हो
***

विज्ञान 

मॅथेमॅटिकल डोकं
झुऑलॉजिकल काळीज
बोटॅनिकल हात
जॉमेट्रिकल छाती
केमिस्ट्रीकल लिंग
फिजीकल आतडं

संशयात उभे आहे
आणि संशय
आख्ख शतक पोखरत - अणुभट्टीशेजारी
हातभट्टी लावतोय
***

आपण प्रवासात आहोत
आपण प्रवास आहोत

आपण अनेक मी आहोत
आपण एकमेकात बसून प्रवास करतोय

आपण सुरवातीला नव्हतो
आपण शेवटीही असणार नाही आहोत

आपणातून ते प्रवास करतय
जे सुरवातीला होतं
आणि त्याला शेवट जाणून घ्यायचाय
म्हणून आपण शेवट शोधतोय

आपणातून सुखात शेवट शोधतीये
आपण फक्त त्या शोधाचे माध्यम आहोत

आपण मीडिया आहोत
आणि प्रवास प्रोजेक्ट करत
तो एकमेकाला दाखवत
आपण आहोत

आपण आहोत
एवढाच क्षणभंगुर विश्वास
आपला आहे
***

परिशिष्ट
षंढधर शून्यराम अस्तित्वे  

डोळे जे होते ब्लॅक अँड व्हाईट
आता रंगीत होतायत
फिरवतायत दूरदर्शनी बोटं दशरंगी भवरे
माझ्या बुबुळात
त्यांची त्वचा सांडत जातीये रंगपंचमी माझ्या मेंदूत

आता सूर्य फक्त उगवत नाही
तर माझ्या नजरेच्या कॅलीडोस्कोपमध्ये
सांडत जातो
प्रकाशाचे पब्लिक एपिसोड

सगळंच कसं होत चाललय कलरफूल बोन्सायी
प्लास्टीकच्या टेलीपॉटमध्ये
आयुष्याच्या टेबलवर
***

हे युग 
हे कुठं आलोय आपण

ज्यांची काळजी वाटते
त्यांना संपूर्ण कवटाळता येत नाही

ज्याला त्याला उत्साहाशी संबंध ठेवायचाय - आणि -
जे थकलेत ते उत्साह आपल्याकडे वळेल
म्हणून वाट पाहतायत

अनेक काळे कालखंड गजबजतायत
क्षणभर विश्रांतीसाठीही कुणी स्वतःपाशी थांबत नाही
प्रत्येकाला शुभ्रतेत संपण्याची भीती

हवेच्या मुठीतील ऑक्सिजन संपतायत
आणि जो तो फीस्ट ऑफ फ्यूरीत श्वासमग्न

सर्व स्पर्धक- वर्धक कुणीच नाही

जे वाईट घडायचय ते घडून गेलं असं वाटतं
आणि पुन्हा वाईटच घडतं

चांगलं घडवणारी बोटे मोजकी
आणि एखाद दुसरा अंगठा

हेही युग बहुधा
वाईट हातांची साईट रचणारं
***
भविष्यवाणी


आपण अशा एका जगात जातोय जिथे
टीव्हीतून ईश्वर उगवेल नवा, बाग उगवेल नवी
आणि अॅडम्स आणि ईव्ह डिस्को करतील चमको स्टेशनवर

सैतान वाजवेल मादक पापांचा पियानो
जे झाकलं जाईल ते कफन
जे उघडलं जाईल ते फन
आणि जी गंजून जाईल ती तिफन असेल

हा अवाढव्य कम्प्युटर छोटा होत जाईल कॅमेरा पोटात ठेवून
इतका की वृषणातून शूट होईल योनीचा सोहळा
आणि ऑरगॅझम हाच ह्रिदम होईल प्रत्येक इझमचा

आपण अशा एका जगात जातोय जिथे
खेडोपाडी अशी एशीयाड होतील
आणि शाळा नसतील

एक असं युग येतं आहे दोस्तहो
ज्या युगाला पाय नसतील
आणि तरीही ज्याच्या चालण्याचा आवाज
जगभर होईल
***






व्याख्या १श्रीधर तिळवे नाईक 
पारधी       : पारध झालेला मनुष्य 
गारदी       : गारद झालेला मनुष्य 
वर्दी          : कपड्यात माजलेला मनुष्य 
गर्दी          : त्वचेत जमा झालेली माणसे 
दर्दी          : डोळे उघडलेला टोकदार मेंदू 
कविता     : कवींची मैलभर वितदुरबीण 
भविता     : असण्यात खोळंबलेली दुविधा 
आई         : जीवशास्त्रीय ममता 
दलित      : लढण्याचा पीळ जोपासणारे सौष्ठव 
संस्कृति   : जातिव्यवस्थेने स्वतःला टिकवण्यासाठी निर्माण केलेली अफवा 
सभ्यता    : पोट भरल्यानंतर देहबोलीने दिलेला ढेकर 
जीवन      : जीवन 
***

उर्सुला अँड्रससाठी एक कविता श्रीधर तिळवे नाईक 

उर्सुलाचे नेकेड वेपन
माहिती आहे कि शहाणपण

टबमध्ये क्लिन स्कीन
कोसळतायत भारत चीन

नितबांचा लाघवी घोळ
हरवला तयात माझा बोळ

खेळते पाणी कि खेळवते पाणी
पाहून माझी खवळते जवानी

टॉवेल तेवढा नको घालू
दोन क्षण मलाही होऊ दे चालू

उर्सुला गेली कपड्यात
आम्ही परतलो आतड्यात
***

नन्ना

दंतकथांनी घास दात
गॉसिप्सना उघड्या डोळ्यांनी पहात
शोधू नको सत्याची जात
वहिवाट पाळ पाळ

अतोनात उर्जेचा  टिळा
कसा लावशिल तिला टाळा
तू तिचा भाऊ जुळा
पळवाट नाही नाही

प्रेमासाठी नको आणू भेट
प्रेम हीच खरी भेट
ते  तरी ठेव थेट
वक्रवाट नको नको

कागद हाच वायदा मॅक्झिमम
सल्ला हीच काळजी मिनीमम
कोर्ट हाच अंतिम दम
त्याची पायरी नको नको

दिवस संपला काढ दारू
बॉटल हीच तुझी पारू
शहाणपणाचे खडे चारू
मरणापूर्वी एकमेकास
***

ऋतू श्रीधर तिळवे नाईक 
घण घालून गेला घन
त्याचा झाला पावसाळा
शिर कापून गेला शिशिर
त्याचा झाला पाचोळा

सुया टोचून गेला सूर्य
त्याचा झाला उन्हाळा
मग नाही आले कोणी
माझा झाला चोळामोळा
***

महाराजांच्या राजवाड्यातील गस्त श्रीधर तिळवे नाईक 

टेबलाला माहित नाही
कधी लंच कधी डीनर
टेबलवर जमत नाहीत
जंगलातले वाईल्ड विनर

पोकळ राजे शाही थाट
पाहणारा डोळा पोकळ
महाराजांच्या आठवणी शाहू
देतात राजे शाही कळ 

खानसामा घालतो ड्रेस
सोसतो पोटात राजबंदी
आलिशान राजवाड्यात
कोण राजा कोण कैदी

उदासीचा शुभ्र थवा
पापणीवरजड मॅग्नेट
प्रजा मतदान करताना
देत नाही राजास भेट

वाळलेल्या काळोखाचा
आजूबाजूस गढूळ गारवा
ओल्ड  एज्ड तारकांचा हा
कुणीतरी ताफा विझवा
***

अपघातानंतरचे आर्थोपेडीक : घाटे हॉस्पिटल श्रीधर तिळवे नाईक 

आर्थोपेडीक अडॅप्टशेन
ऍक्टर हाड उरी ठिसूळते
ऍक्शनच्या अप्रोचमधून
जखमांचे भूत चिघळते

अपघातांची ऍक्टिव्हिटी
माझ्या गाडीत झुलते चिरंतन
काळजाच्या सिटी स्टेटला
अध्यात्माचे पुरे अमृतांजन

डिलिवरीतही डिफिसीट पाहतो
ऑडिटिंगला कसला डोळा
गोष्टींगव्हाळ सर्क्युलेशन
रक्ताचा थेंब करते गोळा

सारेच  फंक्शन झाले इमेजीएट
कसे ठरावे फस्ट थिंग्ज फस्ट
मृत्यूची जी ऑडिशन आहे
ती न व्हावी रागाने बस्ट

मला कळेना काँक्रीट काय
अबस्ट्रॅक्ट काय काय फिगरेटीव
एस्टीमेट मी होऊन पडलो
भीतिकलेची काढून शीव

जेमतेम मी आहे जिवंत
इतकाच आहे आता दिलासा
ज्या अवयवाचे ऑपरेशन झाले
त्याचा निघाला पोकळ वासा
***

ब्लु फिल्म पाहताना श्रीधर तिळवे नाईक 

पोर्नोचा उत्तान पर्वत
असंगाशी रोजचा संग
व्हिडीओ कुठे सुरु होतो अन
कुठे सुरु होते खरे अंग

नग्नतेची अडिक्टिव्ह  शाळा
बसलेले सर्व व्यसनी स्टुडंट
जो बसतो तो होतो म्हणे
बाईपुढे एकदम  चंट

ऍडिक्शनची ऍडीशनहोते
वाढत जातो  रोज गुणाकार
एडीसन होता होता होता
लिंग विजेचे  झाले आकार

अभ्यासक्रम नदीत बुडाला
केवळ उरले पाण्याचे धडे
जे जे आहे आत नागडे
ते ते कपड्यात बावरबागडे

हातांना लागली मैथुनसवय
रक्ताचा  उठतो खुडूक नाद
जगण्याच्या ह्या स्पर्धेमधून
कायमचा झाला जो तो  बाद
***

पोर्नोग्राफी श्रीधर तिळवे नाईक 
पोर्नोग्राफीत
सेक्स आणि गणित
एकत्र येतात

पोर्नोग्राफीत
सेक्स आणि कला
एकत्र येतात

पोर्नोग्राफीत
सेक्स आणि पशु
एकत्र येतात

पोर्नोग्राफीत
सेक्स आणि रिबेल
एकत्र येतात

म्हणूनच पोर्नोग्राफी सर्वाधिक सोशल आहे
म्हणूनच पोर्नोग्राफीत प्रचंड पैसा आहे
म्हणूनच पोर्नोग्राफी सर्वत्र आहे
सर्व पोर्नोग्राफीच आहे
***

कॅमेराकिरवंत लग्नाचा व्हिडीओ शूट करताना 
श्रीधर तिळवे नाईक 

स्त्री पुरुष
रोल बदलला - लग्नाच्या आदेशावरून - शूट

वधू वर
आशीर्वादाचे पॉलीश मारत - लग्नाच्या आदेशावरून - शूट

सासु सासरा
शुभ मंगलाने गोळा केलेला घोळका - लग्नाच्या आदेशावरून - शूट

गुडघा मोडलेल्या अक्षता
त्यांची घोडदौड - लग्नाच्या आदेशावरून - शूट ब्लडी शूट

साडीत सूर्य उगवतोय
साडीत सूर्य मावळतोय - लग्नाच्या आदेशावरून - शूट 

हा व्हिडीओ लग्नाच्या भाषेचे व्याकरण आहे
तोच नसेल तर लग्नाविषयी काय बोलतील - शूट

लोक स्वतःला यादगार बनवतायत
आयुष्यभर पाहण्यासाठी  -शूट

आणि व्हिडीओत दफन कर त्यांचा काळ
पिरॅमिड्स पाहण्यासाठी
***
हुकलेल्या निर्विकल्प समाधीची कविता 
श्रीधर तिळवे नाईक 
ना नकार
माहीत होता
ना होकार
फक्त ओंकार होता
पोहचण्यापूर्वीच

चांगदेवाच्या भिंती वाचल्या होत्या आधीच
असकी प्रभाचे चेहरे आरवले ज्ञानेश्वरी आरश्यात
पण मुखवट्यांनी झाकलेला सूर्य
झाकलेलाच राहिला मुखवट्यात

एक उदास मनुष्य वाहिला जखमेसारखा खोलवर काळजात
आणखी उदास व्हावे लागणार हे माहीत असून

मोक्षाचे थेंब उडाले पण त्यांच्यात बोंब नव्हती नदीची
निर्वाणाचे कोंब थरारले पण त्यांच्यात नव्हती जंगलाची आबोहवा

एक निराशा वळसली भर सविकल्प समाधीत
कळसली एक दिशा अन्नान दशेच्या प्राणमय दिशेनं

आता पडलोय चिडीचूप्प अध्यात्मिक कंगालीत
आत
एक भगवा  रंग  माझी कत्तल करत वाहताना दिसतोय अंधुक

गॉगल लावलाय त्याचा परिणाम असावा
***

माहिती श्रीधर तिळवे नाईक 

माहिती झोपी जातीये कारस्थानात
माहिती कारस्थानी होतीये
सर्च इंजिनच्या कुंपणावर बसून बसून
रंग बदलतीये माहिती

ती अशा स्थितीत आहे
जिची मी कल्पना केली नव्हती

मी प्रेम करतोय माहितीवर
शहाणपणाचे टॉन्ट ऐकत
तिचे फॉन्टस ज्ञानाच्या खेचणीसह ऍडजस्ट करत

माहिती माझ्या हातावर खेळतीये माउस बनून
आणि शहाणपण माझा उजाडलेला हात सहन न होऊन
माहितीच्या नाजूक जाळ्यातून
पळून चाललाय
***

मॅडोना मटेरियल गर्लसाठी श्रीधर तिळवे नाईक 

मटेरियल गर्ल नाचते
स्पिरीच्युअल बॉय डोलतो
एक गे चालत जातो
अन् स्वतःचे गेईंग खोलतो

आर्म्स रेसचा स्तनेरी दणका
परफॉरमन्सचा ऑथेंटिक ऑरा
आर्बिटरी अटीट्युड पेलत
ऑटोटेलीक वाढतो दरारा

मॅक्झिममचा सिटीझन कोण
टायपॉलॉजीचा इथे अंत
गांड वाकडी करून नाचत
कोणीही  बनू शकतो संत

कलेक्टीवली फेटीश चाळवत
ताण होतो ताणाबाणा
जगत इथे कोणीच नाही
पण जगण्याचा जमतो  बहाणा
***





























Tuesday, 14 February 2017

माझ्या आवडीच्या कविता