Wednesday, 4 October 2017

श्रीवाहिनी शनिवार श्रीधर तिळवे  नाईक
आरंभ                                                                                                                       
The most sexy thing about knowledge
- Internet
The most sexy thing about experience
- News channel
Do you think we need movie, literature or serial any more?
Reality show is an extension of news channel
So everything is news
Read it ignore it or try to catch it
So we are here to stay so vote for option A
Long live fiction
or option B
or let live fiction
your vote is real thing for us
so don't worry about fabrication of voting.

*********************************************************************************
          बातम्या
                                                       माध्यमशाहीचे प्रवर्तक रुपर्ट

म्हणाले, " You can not step into the same news twice"  श्रीधर तिळवे म्हणाले , "Not even once , since there is no same news " मग गजेंद्र जाधव म्हणाले  , "मग पुन्हा पुन्हा त्याच न्यूज दाखवल्या जात नाहीत का?" प्रवर्तक म्हणाले, "पण प्रत्येकवेळी commentary मध्ये , न्यूज देण्याच्या पद्धतीत बदल झालेला असतो. विजय जाधव म्हणाले, "आताशा न्यूजमध्ये play , humour आणि ड्रामा शोधून तो सादरीकरणात आणणे कठीण होत चाललय " हेरॅक्लिटस म्हणाले , "युरोप हि काही शतके जगाची फस्ट लेडी होती तशी ती आता राहिलेली नाही ह्याचं मला दुःख होतं" प्रवर्तक म्हणाले , "आम्ही मीडियावाले Always use to pretend that we know everything. पण इतक्या न्यूज चॅनेल्सच्या भडिमारानंतरही न्यूज शिल्लक राहते ह्याचा अर्थ आयुष्याचा न्यूज देण्याचा स्टॅमिना संपत नाहीये" गजेंद्र जाधव म्हणाले , " Every news is arbitrary but channels place it either in center  or in elecetra. We channels know that there are no facts but we also know that there are news" श्रीधर तिळवे म्हणाले, " Does media think that science is searching news and news? And who will decide the factness of news? or we leave news as just news? and If we leave news as news then whats the difference between gossips and news , rumors and news? Do media intend to say that journalism is just another name for gossiping.
तसं असेल तर रचविहारी ह्यांना दोष देण्यात काय अर्थ उरतो? आणि मग न्यूज चॅनेल आणि सोप ऑपेरा ह्यांच्यात काय फरक उरतो. मूर्ख पोमोच्या नादाला लागून fact नसतात असे आपण म्हणू नये There are facts फक्त ती अनेक असतात हे आपण स्वीकारावे Facts are not yet dead!

*********************************************************************************

             काल सैय्यद बण्डा ह्यांनी केलेल्या प्रतिपादनामुळे सर्व मुस्लिम समाजात खळबळ उडाली असून इस्लाम धर्माचे Deconstruction करण्याची ही  cultural conspiracy आहे अशी प्रतिकिया अहमद अकबर ह्यांनी दिली. "मूळ बाबरी मशिदीच्या प्रश्नावरून लक्ष्य हटवण्याचा हा खटाटोप आहे" असे ते म्हणाले. श्री इरफान शेख ह्यांनी सय्यद बण्डा ह्यांनी संपूर्ण मुस्लिम समाजाची माफी मागावी अशी मागणी केली. अल कायद्याने काही मुस्लिम विचारवंत अमेरिकन प्रचाराला कसे बळी पडत आहेत ते स्पष्ट होते अशी प्रतिकिया दिली ती पाहून श्री सय्यद बण्डा ह्यांनी संपूर्ण मुस्लिम समाजाची , अल्लाहाची माफी मागितली. त्यांच्या ह्या माफीने मुस्लिम समाज काहीसा शांत झाला. त्रयस्थ परिषदेचे प्रवक्ते नाना खटवानी ह्यांनी ह्यावर " मुस्लिम समाजाला शांत करायचे आहे कि मुस्लिम समाजाला सुधारायचे आहे हाच मूलभूत प्रश्न आहे" अशी प्रतिकिया दिली "आपले सर्व राजकारण हे सुधारणेऐवजी शांततेभोवती फिरते पण अशा औटघटकेच्या शांतता ह्या सुधारणा घडवून आणू शकत नाहीत त्या फक्त सुधारणा काही काळ लांबवतात. आज ना उद्या मुस्लिम समाजाला इस्लामाचे deconstruction करावेच लागणार आहे " असे ते म्हणाले. ह्यावर श्री इरफान शेख ह्यांनी हिंदूंनी इस्लाममध्ये ढवळाढवळ करून अशांतता वाढवू नये असे प्रतिपादन केले. त्यावर खटवानी ह्यांनी '' जगणे हीच मुळात एकमेकात ढवळाढवळ करण्याची प्रक्रिया आहे ' हे इरफान शेखनी लक्ष्यात घ्यावे ''अशी प्रतिक्रिया दिली.            

*********************************************************************************

     प्रिया नार्वेकर ह्यांनी अभिनेत्यांनी , नेत्यांनी presence चा किती फायदा घ्यायचा हे ठरवण्याची वेळ आता आलीये असं सांगितलं सगळे नेते व अभिनेते प्रथम flattering gifts घेऊन क्रिएटिव्ह लोकांना  भेटतात. प्रथम त्यांची डोकी स्वर्गाला भिडवतात आणि मग ढुवर लाथ मारून त्यांना नरकात ढकलतात, त्यांची डोकी कापून आपल्या मानेला चिकटवतात आणि रावणासारखे चालत जाऊन मिडिआ जिंकतात मग लोकांना  जिंकतात मग फेम जिंकतात मग ब्रॅण्ड जिंकतात मग पैसे जिंकतात मग सत्ता जिंकतात आणि मग दहा दहा डोक्याएवढे भ्रष्ट होतात. निर्मात्याला व वितरकाला डुबवतात पुन्हा flattering gift घेऊन क्रिएटिव्ह माणूस शोधायला लागतात. अभिनेत्यांची व नेत्यांची हि मुखवटेशाही Maskocracy जोपर्यंत संपत नाही तोवर आयुष्याचा चेहरा सपाट राहणे अटळ असं त्या म्हणाल्या Mask comes  , Mask looks  , Mask wins  हे कितीकाळ चालू द्यायचे हे ज्याने त्याने ठरवावे. मी माझा प्रतिकार चालू केला आहे इतरांनी तो करायचा कि मुखवटेशरण आयुष्य जगायचं ते ठरवावं. मुखवट्यांचा अभ्यास करणारे Maskography नावाचे विज्ञान आपण develop करत आहोत अशी वार्ताही त्यांनी दिली. मास्क आणि मास्केटीयर ह्यांचा हा संबंध आता कोणता रंग आणतो ते भविष्यात स्पष्ट होईलच.

*********************************************************************************

           काल विचित्रविर्यानी दिलेल्या निवेदनावरून पुन्हा वादंग झाले. श्री उपाध्ये ह्यांनी सर्वत्र गोष्टी अशा घरून जर लोक ठरवायला लागले तर कायदा आणि सुव्यवस्था नावाची गोष्टच शिल्लक राहणार नाही अशी प्रतिक्रिया दिली. कायदा म्हणजे मनुष्याने दुसऱ्यांच्या अस्तित्वाचा केलेला आदर असतो. आपण सर्वानी जर एकमेकांचा आदर केला नाही तर समाजात आदराआदरीऐवजी अनादरीअनादरी माजून एकमेकात फक्त दऱ्या निर्माण होतील असे ते म्हणाले. श्री शरीरे ह्यांनी मात्र विचित्रविर्याना पाठिंबा दिला. चुंबन हा इतरांचा अनादर कसा होतो हे मला समजत नाही वास्तविक चुंबन हे स्त्रीपुरुष दोघांनी एकमेकांचा केलेला आदर असतो. ह्या आदराचा other वर विधायकच परिणाम होतो,  असे ते म्हणाले. ह्या देशात क्रौन्च पक्ष्याचे प्रेम चालू असताना वाल्मिकींना तो अनादर वाटला नाही उलट ज्या पारध्याने बाण मारला त्याने ते कळवळून गेले आणि त्यातून रामायण जन्मले. उपाध्ये ह्यांना व त्यांच्या अनुयायांना ह्याचा विसर पडला आहे काय अशीही पृच्छा त्यांनी केली. हे चुंबन ज्या आवेगाने घेतले गेले तो आवेग पाहता हे जोडपे अभिनंदनास पात्र आहे असे ते म्हणाले. महाभारतात अनेक ठिकाणी चुंबनाचा उल्लेख आहे पण ज्यांना महाभारत समजून न घेताच केवळ हिंदूंच्या नावाने फालतुगिरी करायचीये त्यांना प्रेम काय कळणार असे ते म्हणाले. हा देश पूर्वीपासूनच प्रेमीजनांचा देश होता ' काम ' हा ज्या देशात पुरुषार्थ मानला जातो तेथे सार्वजनिक ठिकाणी एका आवेगात चुंबन घेतले म्हणून गदारोळ व्हावा हे भारतीय संस्कृतीला मुळीच साजेसे नाही असे ते म्हणाले. भारतीय संस्कृती हि काम व प्रेमाबाबत अतिशय उदार आहे. दुर्दैवाने मध्ययुगातील संतांनी ती अनुदार केली पण ती जेव्हापासून कामाबाबत अनुदार झाली तेव्हापासून मुसलमानांच्या आणि नंतर इंग्रजांच्या ताब्यात गेली हे तिने लक्ष्यात घ्यावे व पुन्हा स्वतःच्या मूळ उदार प्रवाहात परतावे. विशेषतः तरुणांनी तिला पुन्हा उदार बनवावे असे आवाहन त्यांनी केले.

*********************************************************************************

          श्री रवीबाबा  आज भक्तांना म्हणाले कि, सर्व धर्म हे एका अर्थाने स्वतःचे दात मरणोत्तरही टिकावेत म्हणून सर्व माणसांनी मिळून रचलेल्या दंतकथा आहेत. दंतकथा माणसाच्या कल्पनाशक्तीला जागा करून देतात हे खरे असले तरी हि कल्पनाशक्ती मग फॅन्टसींना सत्य समजून त्यात स्वतःचे स्वातंत्र्य व ताकद शोधू लागते इथेच माणसाला त्याच्या दातांना कीड लागू लागते. माणसाच्या आयुष्यात प्रचंड गॅप्स असतात. ह्या दंतकथा त्या गॅप्स भरतात. कला हीही दंतकथांची फॅक्टरी आहे. आजच्या सगळ्या सिरियल्स ह्या दंतकथाच आहेत पण दात कोरून कधी कुणाचे पोट भरले आहे का? तुमचे पोट जर खरोखर अध्यात्मिक भुकेने तळमळत असेल तर ते एकदिवस आपल्या भुकेची तीव्रता वाढवणार. अशावेळी दंतकथा खाऊन पोट भरणे अशक्य. मग त्यावेळी जो खरी भाकरी व खरे पाणी शोधायला निघतो तो खरा भक्त होय.
       भक्त म्हणाले,  "ग्रेट ! डेंटिस्टांची वाढती लोकसंख्या का वाढतच चालली आहे ते आज कळाले, "जय बाबा जय बाबा"
       श्याम देव ह्यांनी आज पुन्हा एकदा ज्योतिषावर शासनाने बंदी घालावी तसे विधेयक आणावे अशी मागणी केली. पूर्वीच्या मांत्रिकात आणि आजच्या ज्योतिषात काहीच फरक नाही असे ते म्हणाले समाजाला ग्रासलेला हा Nervous Illness असून त्यामुळे आक्खा समाज वेड्यांच्या इस्पितळा सारखा दिसायला लागलाय असे ते म्हणाले. श्री भट ह्यांनी West मध्ये reason वर जो अटॅक झालाय त्याची कल्पना श्याम देव ह्यांना नाही असे दिसते अशी कोपरखळी दिली. ज्या West मधून श्याम देव Science विषयी घेऊन आलेत त्याच West मध्ये Science विषयी काय debate चालू आहे ते श्याम देव ह्यांनी पाहावे असे ते म्हणाले. विज्ञानाला अंतिम सत्य सापडण्याचा शक्यता संपल्या असून इथल्या लोकांनी विज्ञानाला अंतिम सत्य सापडणारच असा कांगावा करून ज्योतिष शास्त्राविरुद्ध ढोल पिटणे थांबवावे असे आवाहन त्यांनी केले.

*********************************************************************************

       श्रीधर तिळवे ह्यांनी आज पुन्हा एकदा पोस्टमॉडर्निझमचा मृत्यू घोषित केला  ते म्हणाले,

  "West is always sick & seeker
They first seek something passionately
then feel inadequate and become sick
Then they start to suck it.
Behave like obedient sucker and then
just try to kill it.

First they sought God and then tried
to kill him.

Now they are behind science
They either kill science or humanity
using science as a weapon of destruction.

Are they really serious about life or
too much serious about life?

Why they want to kill?
Why they are declaring death after death?



    आज ह्याचा मृत्यू आज त्याचा मृत्यू 

अरे बाबांनो आयुष्य हे मृत्युपासुन बनलेले नाही ते जिवंत, रसरशीत, ताजेतवाने आहे. त्याचा उत्सव साजरा करा. 

lets celebrate it. postmodernism doesn't allow it. It makes even play very serious thing, very complicated and philosophical thing.
      After all postmodernism is a thought and truth is not thought. You can't think and search the truth. त्यामुळे  POMO is bound to die.
      Experience is the key of truth. Unfortunately 99% don't understand the difference between memory and experience. Experience is here and now memory is elsewhere and either in past or future so It's not easy to search the truth. You have to be language less. Language can't articulated any path for you language can articulate details of memory but memory is not truth. Memory is an imagination of combination of stored data.

                                        फेकून द्या हे ओझं 
                                         Just Enjoy यार 
आणि दुसऱ्यासाठीही आनंद निर्माण करा, जे दुखी आहेत त्यांचे दुःखनिवारण करा. 

                                         आनंदी व्हा 
                                         आनंद वाटा 

*********************************************************************************

माझा जीव खाऊन मला पराभूत करण्याची अहंकारी उर्मी
तुझ्या हालचालीत जागोजागी
हॅपीनेस जाऊन  फक्त हॅपनिंगच्या होपलेस झिंग्स
भांडण- घडू देतोय
करवादणं - घडू देतोय
डोळ्यादेखत सडत चाललय प्रेम - सडू देतोय
fxxk Buddies च्या Bodies
आणि त्यांच्या घुसमटणाऱ्या सावल्या
माध्यमवयीन मिलिटरीच्या कम्प्लेन घेऊन आलीये मिलिटरीन
शेवटी तिलाही तू दुःखीच केलयस
काटकारस्थानाचं पॉप कल्चर, खोटेपणाचा सोप ऑपेरा
आणि शहाणपणाचा नेहमीचा अभाव
पिसाटायच आणि केकाटायचं
प्रथम प्लॅटरिंग मग कॅटरिंग मग शटरिंग
नेहमीच्याच रिंगा आणि बदलणारे पशुवत खडे
सेक्चुअल अर्ज मधून सेल्फ एक्सप्रेशन करत
कुठं जाणार आहे physical gratification ची ग्राफीटी
कंटाळा येईतोवर झवझव
अंधार दिसेतोवर चमचम
Formless bonding चा चार्मिंग पॅटर्न
ती तुझ्यावर तिच्या नवऱ्यावर बोलतीये
माझा तुझ्यावर विश्वास नाही
तरीही तुझ्या paradoxical पातिव्रत्याच्या फिक्शनल गॅरन्टी देत
मी शांतता Nobel ओततोय लादलेल्या महायुद्धात
तिचं असमाधान बारीक पण आवाजी
"तुम्ही बावळट आहात तुमची ही तथाकथित प्रेमिका तुम्हाला
उघड उघड फसवतीये आणि तुम्ही ......... "
फसवणारी व्यक्ती कुणाला फसवते ?
स्वतःला की इतरांना
तुझी ना स्वतःवर श्रद्धा ना माझ्यावर विश्वास ना प्रियकराची गॅरन्टी
कदाचित ह्या तिन्ही गोष्टी अशक्ययत
कदाचित तुझं डेअरिंग भयावर आधारित आहे

एक विलक्षण तणाव चहाच्या वासासारखा
मिलीटरिण कावलीये
तिला हवा आहे प्रतिसादाचा साम्यवाद
जो मी देत नाहीये
नर्वस ब्रेकडाऊन झाला की ब्रेक डाऊन करून बॉडी चालवणाऱ्यांची
मला नेहमीच दया येते

मला आता ह्या क्षणी तुझी, तिची, मिलिटरीवाल्याची दया येते
हे Anti love की Antelove
हस्तक्षेप करणारे हात माझ्याजवळ नाहीयेत
मी दहाही बोटांनी फ्रीडम वाटणारा माणुस आहे

कर
काय करायचं ते कर
फुटलेल्या आरश्यात चेहरा टांगून मिलिटरीन केविलवाणी निघून चाललीये
आणि मी तुझा केलेला डिफेन्स
तात्पुरत्या प्रेमाचा डोस तयार करत
तुझ्या रक्ताला माझी कडक तलफ लावतोय

तू मला पितीयेस पेमेन्टी आवेगाने
आणि मी कान मोडलेल्या कपसारखा
असहाय्य तुझ्या हातात
उपकारफेड झेलत

त्यानं पेजर घेतला म्हणून      मीही पेजर घेतला पाहिजे का ?
त्यानं दमण दीव न्हेलं म्हणून     मीही दमण दीव व्हेलं पाहिजे का ?
त्यानं पोहायला शिकवल म्हणून     मीही पोहायला शिकवलं पाहिजे का ?
त्यानं मित्राची बायको पटवली         म्हणून मीही मित्राची बायको पटवली पाहिजे का ?
                                हे कायम परपुरुषधारीणे
                                हे कायम परपुरुषधार्जिणे
जा घंटा वाजवून घे त्याच्या दगाबाज हाताकडून
आणि तो साईबाबाचा भक्त आहे म्हणून
तुही साईबाबाचा भक्त हो

तुम्हा दोघांना व्यभिचार पावो
आणि तुम्ही दोघांचीही लग्ने व्यभिचारी पार्टनरशी होवोत
शिर्डीत श्रद्धा आणि सबुरी
                          मुंबईत बाजार आणि बजबजपुरी
             
                अरे हा चंद्र कुणीतरी फाडा यार
                 भेंच्योद !

Sports                                                                                                                                                      
डबल खेळणारे डबलर्स जे सिंगलमध्ये विसातही नसतात पण ग्रॅण्ड स्लॅमच्या फायनल सेमीफायनलमध्ये असतात ज्यांना जाहिराती  मिळत नाहीत तरी जे चॅम्पिअन असतात सेमीहातांचे ज्यांना सिंगलचा फायनल ड्रफ्ट कधी कधी हाताशी लागत नाही अपकमींग देशात जे सेलिब्रिटी असतात सुरवातीच्या यशाचे जे प्रार्थना करतात सिंगलमधील दोन डफर्स एकत्र येऊन खेळू नयेत डबल म्हणून अनसिडेड इतिहासाचा जे स्टॅमिना असतात ज्यांची सर्विस कधीच फिनॉमेनल नसते पण जिचा टच एक्सिस्टान्शियल असतो जे डोळ्यांनी मैदान वाटून घेत व्हिज्युअल शेअर करतात ज्यांना पहायला कैकदा सेलिब्रिटी ऑडियन्स उपस्थित रहात नाही तरी जे स्वतःचा प्रेझेन्स देऊन मैदान जास्तीत जास्त प्लेझरेबल करतात.
                                           
                                    राज्य  न करता 

                            जग चालवतायत 

मी अजून तुम्हाला पुरेसे फाट्यावर मारलेलं नाही
तुमची भंपक व्यवस्था जिने मला तेलात शिजवलं
वाळत घातलं उन्हात सांडण्यासारखं
मी तिला अजून माझ्या x त्यावर ठेवलेलं नाही

कट आखल्यासारखे तुम्ही माझ्या बापाला बाद केलं
माझ्या निरागस बहिणींच्या चेहऱ्यावर खिळे ठोकले
माझी प्रेयसी जळून मेली तुमच्या राखेचा सराव करता करता
तुम्हाला अजूनही मी गांडीवर लात मारून हाकून दिलेलं नाही

लायकी नसलेल्या लोकांना लोकनायक बनवले तुम्ही
डोक्यावर डॉन घेऊन त्यांना पूजेचा मान दिला तुम्ही
मी कायमच सभ्य राहिलो तुमचा निर्लज्ज समाजात

माझा खून सोडून बाकी काहीच करायचं तुम्ही
शिल्लक ठेवलेलं नाही
आणि मीही खून गृहीत धरूनच
तुमचं बोटं धरलेलं नाही
मी तुम्हाला अजून पुरेसं फाट्यावर मारलेलं नाही
***

आईस्क्रीम - श्रीधर तिळवे
            आईस्क्रीमशी निगोशियेशन्स चालू आहेत
            एक ब्लॅक करंन्ट वाहतोय माझ्या जिभेत माझ्या अक्कलदाढांना बर्फाची अलर्जी आहे इंडियन हॉट समरमधील त्यांचं बालपण सध्या अदृश्य असलं तरी त्यांनी सोसलेला उन्हाळा त्यांचा पिच्छा सोडत नाही त्यांना केसर पिस्ता पलायन वाटतं भारतीयत्वातून केलेलं आनंद थुईथुई नाचतोय हे आईस्क्रीम म्हणजे दुधाचा पिसारा आणि पसारा न टिकणारा परफेक्ट फॉर्म आयुष्य कितीही टिकवा सरतेशेवटी हे ह्या आईस्क्रीमसारखं वितळून जातं तोंडातल्या तोंडात.
            मला कृष्णाच्या तोंडात ब्रह्मांड दिसत नाही मात्र माझ्या तृष्णांच्या तोंडात आईस्क्रीम दिसतायत
            मी तुझ्याशिवायही शरणागत हातांनी बटरस्कॉच मागवतोय माझी शिबीरार्थी बोटे आईस्क्रीमच्या कोणाचा रिमोट मिळणार म्हणून सुसुस्कारतायत आपसात पसरलेलं मार्केट आणि रॅटरेस प्रेत्येकालाच पळायचं आहे आणि फस्ट यायचं आहे आईस्क्रीम म्हणजे साक्षात फॅटरेस काळजातले उंदीर पळवून लावणारी उंदीर पळून चाललेत. सगळे शर्यत सोडून आईस्क्रीमसमोर बसतायत.
          माझ्या जिभेवरून आनंद नागड्या पावलांनी चाललाय थंड आणि गोड हुरहुरी बर्फाला बुद्धीमत्ता नसते तो पाण्यातून  शहाणपणा गायब झाल्यावर तयार होतो दूध पॉझिटीव भावनायत आईस्क्रीमचा कोन शंखनाद करतोय ज्यात शांतता प्रगाढ आहे पूर्वी व्हिलनही आईस्क्रीम खात नसत ते सिगारेट पीत आता व्हिलनही  आईस्क्रीम खातात आणि हिरो सिगारेटीच्या जाहिरातीत आईस्क्रीमचा एक तुकडा अतिथंड बहुधा त्यात हिवाळा गोठलाय एक हिजडा आइस्क्रीमला विचारतोय "मेरे आँगनेमे तुम्हारा क्या काम है ?" आईस्क्रीम खाताना दात लागत नाहीत. त्यामुळे आईस्क्रीमपुढे खायचे दात वेगळे दाखवायचे दात वेगळे असं चालत नाहीये.
          दोन मुली एकच आईस्क्रीम शेअर करतायत जिभेला हाड नाही आणि आईस्क्रीमलाही एक आराम आळसतोय दोघींच्या डोक्यात बाईला गरम करावं तसं मी गरम करतोय जिभेला आणि जीभ गरम करतीये नवा दाखल झालेला बाईट एक हळुवार सणसणी थेट गळ्यापर्यंत सगळेच आईस्क्रीम खाता खाता इनोसंट होतायत माझा निरागसपणा मला परत मिळत चाललाय मला कोल्हापूरच्या कसाटाची आठवण येतीये तसा कसाटा मुंबईत नाही सावळा आणि पांढरा कॉफीक आणि मिल्की ओरिजनल आणि फेक
          सुजीत अर्धा किलो वेनिलाची ऑर्डर देतोय भाईंदरला अजून आईस्क्रीम पार्लर नाही ते आपणच का टाकू  नये हा त्याचा प्रश्न मला तू आठवतीयेस बोरिवलीची आईस्क्रीम वारी तू, तुझा यार आणि मी तो प्रेमाचा कोन कोन आहे की त्रिकोण ? तुझ्या हालचाली शंकास्पद झालेत सुजीत एकीकडे दाताचा दवाखाना मांडतोय आणि दुसरीकडे आईस्क्रीम पार्लरचा प्लान. तुला सुजीत आवडत नाही तुला माझा कुठलाच दोस्त आवडत नाही प्रेमात पार्टनर असह्य का होतो ?
          वेनिलाचं फॅमिली पॅक सगळं नाहीस करत चाललय ती भांडणं ते रात्ररात्रभर एकटं थांबणं. ते एकमेकात बिनसणं सगळी फिस्कट फिस्कटी नाहीशी होतीये सगळं फक्त निखळ आणि निष्पाप बनत चाललंय दुधी चवीत. आईस्क्रीमला संपण्याची घाई नाहीये ते मुलासारखंच रांगत रांगत प्रवास करत रेसमधून मला गायब करत निखळ निर्भळतय माझ्या तोंडातल्या खुल्या मैदानात
          किती क्षुल्लक आहे तुला माझा विरह
          एक ढग व्हेनिलातून उडतोय उडतोय उडतोय
          मी आणि माझा व्हाईट पिसारा
           डिंगडाँग
***


दहशत   विकेटकीपर पार्टी  घरगुती
मॅन्युस्क्रीप्ट हाताळत बफीळ हातोडा
नाकतोडा गजरबंद घड्याळी तटतटनारा
भाजणी जखमा रक्तप्रवेश घनदाट
संगणकी हृद्यदाब वैकृती चलचलाट
झिम्मक फुगफुगडी जुनाव  बनाव
माध्यम   कुठले मध्य   मध्य  मादक
शिणलेले   वयात येते  चुकार   चौकारी
गाठ   पाड  ताड  माड
उंची  उंचावत   आपटधूम   तपतपाळ
केवळ  कपाळात  नाही  तर
               भाषेत  आहेत        आणि मी कायम कवितेत शिरण्याकचा प्रयत्नात कधी भाषेत            कधी आयुष्यात
             अद्वैत  घडवत
              त्या व्यभिचाराची वाट पाहतोय
              जो मला परफेक्ट कापत
              माझ्या शर्टाची पँटीची बटणे लावत
    कपड्यात एकत्र ठेवून सतत निसटतोय
     ही बटणे संपली की विखरून               मी ऑफ
               हे वीजीके
               ह्या कापडयुगातून
               ह्या कपड्यांनी बांधलेल्या नात्यातून
     
             तू दिलेले डिसेन्ट हुंदके आता वल्गर होऊन गुंजतायत माझ्या अनलिमिटेड कानात हे दुःख अक्युप्रेशर आहे की स्ट्रेसप्रेशर आहे तेच वाटत चाललाय आणि तू पाळलेल्या आज्ञा ह्या धुप्या अवज्ञा होत्या असं वाटतय माझ्या स्लीम होत चाललेल्या केऑसला तुझा टोन जो मसाज करतच उगवायचा कानात आता कधी एकदा मावळेल अशी प्रतीक्षा टोचवत राहतो आपल्या सिन्ड्रोम्स चघळणाऱ्या संभाषणात
           एवढ कसं भारी झालं आपलं प्रेम ? प्रभारी पोस्ट भूषवायलाच का उगवली होती सोनेरी क्षणांची आभूषणं? की नशिबानं घडवलेली ती इमिटेशन ज्युवेलरी होती ? आजही आपण पुन्हा एकदा संबंधाची प्लेसमेन्ट शोधण्यात फेल गेलोय. वैतागाला गाईड नसते आणि फ्रस्टेशनल एकवीस अपेक्षित प्रश्नसंच आपल्या घरात ही पॉलीटीकल पोस्टर्स आपण का लावतोय ? ट्रॉपिकल समस्याचं टीपीकल समाधान आपण कधीच टॉपिकल केलं नाही अगदी टॉपलेस उभी असतानाही तुझ्या ब्राविषयीच माझं अवधान कधी सुटलं नाही आयुष्याचे स्युडो मॅपस कधीच रोल डाऊन केले नाहीत आपण आणि तरीही फस्टहँड लवलेटरवर ही सेकंडहॅण्ड साईन करत आपण कुणाची समजूत घालतोय ह्या व्हरडिक्ट न देणाऱ्या उलाघालीत ?
               मला संगणकाला हात न लावण्याची तू दिलेली आज्ञा भयाला प्रोग्राम करत खोलीभर भिरभिरतीये तुझा चोरटा प्रियकर कुठल्या चोरआयकॉनोत लपवलायस पोरी ? तुझ्या वाहतुकीला हॅन्डफ्री ठेवून माझ्या करता मात्र हा लाल सिग्नल का ? सगळी डेस्टीनेशन्स हॉरीबल करत चाललेलं आपलं नातं नेमकं कुणाच्या जीवावर उठलय ?
             तुझा हा अश्रू अश्रू आहे की व्हिजुअल  ड्रॉप ?
             ट्रॅपचा स्वीच ऑन करून कुठं चाललंय तुझ्या लालसेचं वळण ?
             की पुरुष म्हणजे फुकटात मिळालेला नोकर समजून तू त्याच्या सचोटीचा घाम काढतीयेस ?
              तुझ्या संयमाच्या बॅटरीचं लाईफ संपत चाललय का ?
             तणतणून ताणवून ताणवून तणतणाट तणावत तू निघून गेलीयेस नेहमीप्रमाणे  तुझ्या बेडरूमच्या इंटेरियर डेकोरेशनात आणि मी आपल्या घराच्या हॉलो हॉलला स्वालो करत काहीच न खाता टीव्ही गिळून गप्प होण्याच्या दिशेनं झोपत चाललोय.

***   

कानाला पापण्या नाहीत त्यामुळे ते झाकून ठेवता येत नाहीत ह्या ध्वनींनी गजबजलेल्या `शब्दाळू जगात तुझ्या आवाजाचा पुणेरी म्युझीक प्लेयर इअर ताठ करतोय तुझ्या उच्चारांचे स्क्रोलींग लिहित हे  तारे सरकतायत फ्लॅशकार्ड्स चमकवत तुझं मॅजिक संपतर आणि मेमरी उतरतीये आसपासच्या वातावरणात माझा कोल्हापुरी रस्सा डायजेस्ट नाही झाला तुझ्या पुणेरी वरणाला आणि श्वासांचा झुणका पिठलं पिठलं होत पाठ दाखवून फ्लश झाला मी पॅशनचा महागुरू कधीच नव्हतो तू बांधलेली फॅशनची आध्यपूजा नवे नवे ट्रेंड निर्माण करत राहिली आणि कपड्यात होणारी अटक चूकवत मी बेलेबल ऑफेन्स करत राहिलो मागील दाराने तुला पुढील दारी निरोप देत.
                  आता झंझावाताचे ग्रीन फ्लड लाईट्स अंधाराच्या पॉजवर मान टाकून पडलेत तुझ्या हातातील बोटांचा डान्स नाहीसा झालेला बाराशे रेडिओ स्टेशन्स थम्ब ड्राईववर तुझ्या सावळ्या रंगाचे थम्स अप अनाऊन्स करतायत ज्यूकबॉक्स सेलिब्रेट करणारी तुझ्या ओठावरील वटवट सावित्री गठ्ठपणे गप्प आहे. तुझे पंचेस आठवतायत पण हसू येत नाहीये तुझ्या स्तनांचा कॉपरीक द्वीगोल मातृमुखी झाला नाही म्हणून काय झाल ? रोमान्स करताना प्रत्येकवेळी तो आईचा मदरडान्स कुणाला हवा होता ? मदरबोर्ड जोडत तोडत हाताळत राहिलीस परिस्थितीचा संगणक आणि प्रत्येक विपरीत स्थितीला मला जबाबदार मानत फार सोपे जवाब शोधात राहिलीस अपयशात मिक्स डबल खेळताना फार अंडरस्टँडिंग लागतं पोरी आणि तू तर समोरच्यावर लाईन मारत मारत माझ्यासाठी लढत असल्याचा अभिनय करत. संसार हाताच्या बोटावर ठेवायचा आणि बेस्ट ऑफ लकसाठी हातही चाचपायचा एक हरणारी लढाईच लढत होतो आपण
             आता तू निघून गेलीयेस तर सामना निसटल्याचा अर्धवट फील ! नाणेफेक करताना कॉइन तुझं होतं की माझं  ?  रिकाम्या मैदानावर पसरलीये जीव उदास करणारी संतांची शांतता
            एक घड्याळ काडकन स्वतःची मान मोडून बंद पडत चाललय आणि काळ तुझ्या चेहऱ्याने बोलणारा तुझा मुखवटा घालून माझ्यावर चालून येतोय
            आता ह्यापुढे सारे फेक आहे
            चकाचक आणि चाकूच्या चकमक टोकावर
***



    मुलाकात 
धर्मगुरूशी वार्तालाप 
सत्य आहे की नाही ह्यापेक्षा
सत्य इंटरेस्टीग आहे की नाही हे फार महत्वाचं झालंय
सध्याचा जगात तुम्हाला काय वाटतं ?

पण ईश्वराहून अधिक इंटरेस्टींग गोष्ट कुठली आहे ?
एवढे विज्ञान आले, पोस्टमॉडर्स आले पण ईश्वर मनोरंजन
करतोच आहे 

ह्यामागे काय कारण असावे

एकतर इश्वर time bound नाही त्यामुळे तो कुठेही तुमचे मनोरंजन करू शकतो दुसरी गोष्ट ईश्वर शेवटी आपणच मनोरंजक बनवतो त्यामुळे जोवर आपण आहोत तोवर ईश्वर मनोरंजक बनवतच राहू

        हे सर्व Deconstruction of reason झाल्यामुळे होतंय का ? की पोस्टमॉनिस्टाना हे कधीच कळालं नाही की प्रत्यक्षात सत्याच्या आकलनासाठी reason ने स्वतःला जाणीवपूर्वक deconstruct करून सर्व पातळ्यावरच्या सत्याला वेगवेगळ्या हातांनी कवटाळायला सुरवात केली त्यामुळे हे होतय ?
          हे पहा ईश्वरानं स्वतःला deconstruct केलं म्हणून जग अस्तित्वात आले
          ईश्वराने स्वतःला प्रथम deconstruct केलं आणि त्यातून सैतान तयार झाला असं म्हणायचंय का तुम्हाला



तिळवे, तुम्ही खरोखरोखरच हिंदू आहात ना ? कधी कधी आम्हा Christans पेक्षा तुम्ही जास्त चांगलं बोलता हो Christanity विषयी !

पण आपण ईश्वराविषयी  बोलता होतो ना ?

ईश्वराविषयी बोलणं आणि ख्रिश्चनिटी विषयी बोलणं ह्या 
दोन भिन्न गोष्टी आहेत का ?
ठीक आहे बोला 
पण माझा प्रश्न तुम्ही शिताफीने चुकवलात 

मी मूळचा गोव्याचा मी जन्मावा म्हणून माझ्या आईने 
एकाचवेळी, गणपती, विठ्ठल, फादर आणि बराईमामचा 
दर्गा सर्वत्र नवस केला होता. त्यामुळे मी जन्मलो तेव्हा गणपतीपुढे दिवा, चर्चमध्ये मेणबत्ती  आणि दर्ग्यामध्ये ऊद पेटवला गेला 
हे भलतंच इंटरेस्टिंग आहे 
तर आपण ईश्वर इंटरेस्टिंग आहे ह्यावर बोलत होतो हो 
हो  
तर ईश्वराला मुळे नाहीत  कारण ईश्वर सर्वत्र आहे 
म्हणजेच सर्व सरफेस ईश्वरच आहे

प्रश्न ईश्वर कसा आहे  कसा नाही हा नाही प्रश्न ईश्वर माणसाच्या 
आयुष्यात बदल घडवून आणू शकतो का ? हा आहे 
बदल घडलेला तरी  दिसत नाही.  
   
मग आपण ईश्वरावर कश्यासाठी बोलायचं ?
आधीचे बोलत होतो म्हणून
पण त्याने जर फरकच पडणार नसेल तर ... 

आपण ईश्वर मग इतरांच्यावर  बलात्कार करण्यासाठीच वापरतो की काय ?

विचार करा ? ईश्वराच्या नावाने आपण आयुष्यात नेमके काय  करतो ?

बहुतांशी Pornography ही सबमिशनचा संदेश देते बायकांना मी मुक्त संवाद नसते वास्तविक  sex ही अतिशय सुंदर गोष्ट पण pornography तिला  violent बनवते. धर्माचं असंच काही होतंय का ?

धर्म असं violent व्हायला सांगतच नाही मुळी आणि जेव्हा तो violent व्हायला सांगतो तेव्हा तो धर्म धर्म राहतच नाही मुळी प्रत्येक violent घटना ही मानवजातीला मागे घेऊन जाते. ती सौदंर्याचा नाश करते किंबहुना दहशत ही सौदंर्याची म्हणजे एका अर्थाने ईश्वरानी महानासाडी आहे

तुम्ही पापपुण्य मानता ?

सौदंर्य नष्ट करते ते पाप  सौदंर्य वाढवते ते पुण्य 
इतकं सगळं आहे हे मानव हाच मुळात ईश्वराचा 
सौदंर्यविलास आहे तेव्हा मानवाची हत्या करणे 
म्हणजे ईश्वराची हत्या करणे ईश्वराच्या सौदंर्याची 

* हत्या करणे होय. तुम्ही एक गोष्ट पहा युध्दे माणसाला  मागे न्हेतात. युद्धापूर्वी इराक ही developing कंट्री होती ती आता  थेट गरीब झालीये ह्याला जबाबदार कोण ? भांडवलशाही चांगली की वाईट  हे मला ठरवणे शक्य नाही कारण मी economist नाही पण भांडवलशाही नष्ट होईल ह्या भयापोटी तुम्ही जे काही करताय तो माझ्या concern चा भाग आहे भय तुम्हाला अंतिमतः युद्धखोर बनवतं तेव्हा अमेरिका काय किंवा मुस्लीम जगत काय दोघेही  भयाने ग्रासले  आहेत आणि जोवर हे भय आहे तोवर हे दोन्ही पक्ष ईश्वराचं फारसं भलं करू शकणार नाही. ईश्वर ही  काही आजच्या जगातील समस्यापासून तुम्ही पळ काढावा किंवा तुम्हाला पळ काढता यावा म्हणून बनवण्यात आलेली जागा नाही. आज धर्म हा पळपुट्या लोकांचा रस्ता बनलाय आणि खरा धर्म तर असा नाही खरा जिहाद आजच्या आत्ताच्या आयुष्यातील समस्यापासून पळून जाणे हा नाही तर खरा जिहाद आजच्या समस्या आजच्या आज कुणालाही दाखवता सोडवणे हा आहे ईश्वर इथे आणि आता आहे तो मेल्यानंतर तुम्ही काय केलं ह्याचा हिशेब मांडायला टपलेला कुणी भविष्यातला फडणवीस  नाही. त्याला तुम्ही आत्ता ह्या क्षणी काय करताय ह्यात रस आहे तर आत्ता ह्या क्षणी त्याचे सौदंर्य वाढता

S : तुम्ही खरंच ईश्वर पुन्हा एकदा इंटरेस्टिंग बनवायलाच तुम्ही स्टुडिओत आल्याबद्दल मी श्रीवाहिनीच्या वतिने तुमचे आभार मानतो ! धन्यवाद !
धन्यवाद !

Regular Internet 

I am eating it 
Me : Bite to Bite                                            You: Really 


I have ten mouths 
Me: Mouth to mouth                                    You: Really 

आख्ख रक्त तपासलं 
Me : काळीच  सोडून सगळं आढळलं                You : Oh Fuck 

मोबाईला!   मोबाईला !
।। शहाऐंशीवा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
माझं नरडं पकडून 

।। सत्यांऐंशीवा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
ऑरनमेन्टल पारदर्शकता सर्वत्र  झगमगतीने 
ओवरस्टेटमेंट्स मार्केटिंगली करेक्ट बोलणं 
उथळपणे प्रमोट करतायत 

इनर जिओग्राफी कुणाजवळच 
शिल्लक उरलेली नाहीये 
इतिहास धर्ममातडांच्या भक्ष्यस्थानी पडलाय 

एक एक चिरा 
एकेका पणतीला विकून खातोय 

सर्वांचंच फ्युएल झालाय 
सर्वच चार्जर झालेत 
आणि मोबाईल सर्वकाही चार्जींगला लावून 
गाडीमधून बोलतायत 

।। अठ्ठ्याऐंशीवा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
Party Beaten
Party Threaten 
Party Heaten 
Party 'e'aten

Party Total                    Party Portal 


।। एकोणनव्वदावा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
आणि मी चिंताग्रस्त 
किती कठीण झालय
युद्धाखालचा बुद्ध खोदून काढणे 


।। नव्वदावा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
त्यांना आहे त्यांची बॉडी त्यांचे रक्त 
मला आहेत माझ्या जखमा माझे व्यत्यय 

मी बोलतोय 
मोबाईल बोलतायत 

माझे रिंगटोन विकले जात नाहीयेत 
मोबाईल रिंगटोनासकट रिंगा विकत 

मोबाईल इतरांशी इतरांचं बोलतायत 
आणि मी माझं अंडरलाईन जगणं 
व्हॅलीड करत चाललोय 

।। एक्क्यान्नवा शेवट ।।
सर्वत्र मोबाईल  आहेत 
आणि मी सर्वत्र माझ्या बॉडीचे इमप्रिंट्स काढत 
एकटा चाललोय  
मला माहीत नाही 
ह्या इतक्या साऱ्या मोबाईलांच काय होणारय
मला इतकंच माहित आहे 
जगण्यासाठी मला एक कॉल पुरेसा आहे 

।। ब्यान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत 
मला कळत नाहीये 
इतके सारे मोबाईल  ह्या शहरात जमा कधी झाले ?
पहिला मोबाईल घेतला तरी कुणी ?
आणि शंभरावा आणि हजारावा आणि लाखावा आणि .... 

हे शहर इतके बोलबच्चन कधीपासून झाले ?

मी अचंबितपणे प्रश्न विचारतोय 
आणि मोबाईल 
माझ्याकडे लक्ष्य देता 
शहरभर बोलतायत

।। त्र्यान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत

शहर जे म्युझियमसारखं दिसायचं
अचानक सायफीसारखं दिसायला लागलय

संवादांची सुबत्ता
परात्म करायला आत्मा कुठाय
शरीर - डांगडींग डिकाक्क करत

आर्किओलॉजिस्ट आऊटडेटेड वाटतायत
इतिहासकार कादंबरीकारासारखे दिसायला लागलेत

सर्वत्र फॅट कॉर्नर वा फ्लॅट कॉर्नर

प्रत्येक जागी कॉर्नर पकडून
मोबाईल बोलतायत

Sexual Lightness Of Being
Muscular ! Spectacular ! Bachelor
In Conversation

।। चौऱ्यान्नवा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत
सर्वत्र
हात बाजूला काढून ठेवून

हात
जे मार्क्सपासून बनले होते
आणि पीटर ड्रकरने इतिहासजमा केले होते

हात सॉरी मोबाईल बोलतायत

।। पंच्च्यान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत

ते किती रिलेवंट आहे
ते किती कनफ्युजड आहे
माहीत असण्याची कुणालाच गरज वाटत नाहीये
मोबाईल बोलतायत
आणि जो तो
त्याने निवडलेल्या बिलिंग प्लानच्या अक्यूरसीवर
निहायत खुश आहे

।।  शहान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत
आणि अधूनमधून सूचना देतायत
"प्रवास करताना सोबत दोन्ही पाय घ्यावेत "
"फेवीकॉलिक स्कीनपासून दूर रहा "
"smell of Email in female Aha"
"विंचू स्टॅन्ड बाय आहेत त्यांना मेन रोल  देऊ  नये "
"देवळावरून वाद घालू नका  शेवटी देव सर्वांचा आहे
जोवर तो दिसत नाही
ज्यावेळी तो दिसेल
तेव्हा त्याचा म्हणून काही चॉईस असेलच
तेव्हा तो  दिसत नाही तोवर शांतता राखा "
"च्युइंगम दातापुरताच ठेवा "-फरातफार तोंडापुरता "
"निराशा माणूसपणाचा पुरावा आहे "
"खिडकीतून भिंती  पाहू  नयेत "
ह्या  सूचना नेमक्या कुणाला दिल्या जातायत ते मात्र मला
काहीकेल्या कळत नाहीये
आशा आहे की त्या माझ्यासाठी  नाहीत

।। सत्तान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत
And I love it
Decentralized Connected Con figurative Net
From Bombay To Nageshi Bandiwade
Bombay Communicates it to the walltall mallshadows
Bandiwade preserves roots of its anatomy
मोबाईल
फाडफाड फळं फाडतायत

।। अठ्ठ्यान्नववा शेवट।।
मोबाईल बोलतायत

इंडियन कन्फेशन्स गातायत
एकाच बॅण्डवर हजार गाणी - ग्लोबल  ब्रॅण्ड मार्केटबल करत

लोक  सुखी आहेत आणि दुःखीही आहेत
लोक अमेरिकन  आहेत आणि पंजाबीही आहेत

सुखात माहित नसलेले
शेवटात पुनर्जन्म शोधणारे

फुफ्फुसं कोसळतायत स्वतःच्या श्वासात जागतिक प्रवास करता करता
कान लांब होतायत आदळणाऱ्या शब्दात ग्लोबल नेट मिठीत घेता घेता

मी वाट पाहतोय
मला ही कॉल येईल

मोबाईल बोलतायत
हवा प्रत्येकाच्या डोक्यात शिरतीये. प्रत्येकजण खूप बोलतोय
मरेस्तोवर बोलतोय

आणि मी स्वतःला सायलेन्स मोडवर ठेवून
वाट पाहतोय त्या कॉलची
जो मला विश्वात्मक करत माणूस बनवणार आहे.

।। नव्व्यान्नववा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत

म्हणजे काय ?
Have you any idea about this airtell talking in Net
Reliancing every prayer about share which is Mediating the Big Orange which is going to Rock ?
Rock ?  Does it mean Bhangda ? or Koli dance ? or
हे पांढरे लोक डान्सला दगडबिगड म्हणतात की काय ? संगीताला ?  च्यायला !

।। शंभरावा शेवट ।।
मोबाईल बोलतायत
पण हे तर सर्व हरवले  होते ना ?
आता नव्हते मग  आले कुठून ?
हे नव्हत्याचे होते झाले कुठून ?

हौशे नवशे गौशे
मोबाईल वरून बोलतायत चारहजारशे

तरी बॉम्बस्फोट झालेच
एकवण्याचा शेवटचा प्रयत्न

माणूस ऐकवण्यासाठी इतका डेस्परेट ?
चक्क ह्युमन बोंब ?

Is terrorism lifestyle of those people
Who wants to tell you something which is
Beyond your mobile- culture
Is It So ?

मोबाईल बोलतायत

टेररीस्ट मोबाईलवरून बोलतायत
त्यांना आशा आहे की
कुणीतरी त्यांना टॅप करण्यासाठी का होईना
पण ऐकेल
आणि ते पकडले जाऊन
वाचतील

मोबाईल बोलतायत
आणि शेवटी कुणीही ऐकत  नाहीये

टेररीस्ट शेवट  ऐकवण्यासाठी बॉम्ब तयार करतायत
आणि मोबाईलवरून बोलतायत

कुठे जाण्यासाठी ट्रेन नाही परतण्यासाठी  हक्काचं घर नाही ह्या मीरारोड स्टेशनवर माझं कैद  होईल आयुष्य असं कधी वाटलं होतं ? माझ्या पाठीवर तुझे चावे लिहून तू आता झोपली असशील मांजरझोपेत मोकळ्या लेखणीने झिरो कॅलरी फूडवर विश्वास दाखवणारे डास तुझ्या आसपास उडतायत आणि तू त्यांना तुझ्या रक्ताचे हवालदार बनवून मला क्रिमीनल कोर्टात दाखल केलंयस प्रेम आणि खून दोन्ही तऱ्हेवाईकच असतात ओझोन थराचा मसाज करणारी ऑक्सीजनी बोटं कुणाकडेच नसतात मात्र प्राणवायूचा बॅनर घेऊन हिंडण्यात डोखेही तरबेज.
            ज्याला माझी दोस्ती सांभाळता आली नाही त्याला तुझं प्रेम सांभाळता येईल ही तुझी अंधश्रद्धा आहे की माझी नालायकी हे मला कळत नाहीये फलाटांच्या सुनसान चेहऱ्यावर माझी ओळख सांडत मी झोपण्याची बाकडं बदलतोय इंडिकेटर्स ट्रेनच्या वेळा भाजून थकून गेलेत आता एकही ट्रेन उगवणार नाही हा त्यांच्यासाठी आहे पुरषोत्तमी दिलासा माझा मेल केशंट झिरोवर घसरत चाललाय सतत रंगपट्टी देणारे तुझे डोळे आता खुनी आणि फॉर्मल  होत चाललेत. माझ्या पोटातील भूक फायबर मागतीये व्हिटॅमिन्सना स्टिम्युलेट करणारी तिची स्टाईल आताशा मालन्युट्रीशन्सना सरावलीये ही रात्र एक ऑडिशनल कोपरखळी ऑथरॉईज्ड स्टॉल्स बंद होतायत विनंती करूनही  खाणे नाकारणारी त्यांची वृत्ती शेवटी त्यांनाही झोपायचय  मी दुसऱ्यांदा विनंती करण्याइतपत दुबळा नाहीये भुकेला पॅम्पर करणारे पालक सुदैवाने माझ्याजवळ नव्हते.
             पैसे नसणाऱ्या  मेल स्टेशनवर फिमेल ट्रेनस सहसा थांबत नाहीत. तू आलीस हेच खूप. तुझी लो सेल्फ एस्टीम शक्य तेवढी मी उंचावतीय आणि तू तुझ्या मॉनिटरी उंचीनं मला खुजा दाखवण्याची एकही संधी सोडत नाहीयेस. तुझे हॉर्मोन्स ओळखण्याची कला मी आत्मसात करतोय पण जनेटीक विषाचं काय करायचं हे मला  समजत नाही. तुझ्या वाईट वेळा विटेवर उभ्या राहून मी सोसतोय खूप डॅमेज झालय आपलं नातं मला ते दुरुस्त करता येणार नाहीये ह्याची कल्पना आहे फक्त तुला निरोप देताना तुझा गिल्ट कमी करता माझ्याविषयी कदाचित आकर्षण  नव्हतं तुला फक्त माझ्या बॉडीतील डायमंडचे  तुकडे गोळा करायचे होते किंमत न चुकवता पण पोरी असं एकतर्फी पॅकेज कुठं अवेलेबल असतं दोन लेवलहेडेड माणसांत
             आपलं खरं  दुःख हे आहे की आपल्या नात्यात आता कमबॅकची  शक्यता ताटकळत नाहीये आपला भूतकाळ तर चक्क कार्टून फिल्मसारखा सपाट दिसायला लागलाय आपण आवाज बदलून तेच तेच व्हाईस ओवर देतोय त्यातल्या सीन्सना आपल्या कानात एकमेकाचा कुठलाच अल्बम बूम होत नाहीये
             हा कंटाळा नाही की आपण लावलेला  टाळाही नाहीये हे काय आहे कळत नाहीये आणि त्याचा निषेध म्हणून आपण उचलली जीभ लावली टाळ्याला करतोय. आपण करवादून करकचून नातं मारायचा प्रयत्न करतोय आणि ते मरत नाहीये मतिमंद मुलासारखं ते फक्त आसपास वावरतय.
             आता हा नात्याचा थकलेला देह घेऊन मी कुठल्या झोपेत शिरावं ? पेजरचा व्हायब्रेटर मोड ऑक्सिजन मागतोय आणि मी श्वास बंद करून काळजातल्या काळजात आठवतोय तुझा पहिला  गंध जो प्रथम दर्शनी तुझा हात पाहताना माझ्यात फ्लॅश झाला होता. हायड्रोजन सल्फाईडच्या तावडीत सापडलेला चाफा ! शेवटचे श्वास मोडणारा !
              माझ्याजवळ स्पेक्रोस्कोप नाही फक्त एक  फायरमुवमेंट आहे. आकाशात ढग जळतायत आणि मी तुझ्या वासाच्या पावसाळ्यात भिजत न आलेल्या ट्रेनमध्ये चढतोय मला झोपेचे अंतिम स्टेशन माहित नाहीये आणि मी माझे पाय सलीपर्स मध्ये डुबवत घरातून निघताना आपटलेल्या  दाराचा मागोवा घेत चाललोय त्याच्या त्यावेळी झालेल्या गंधहिन आवाजात.
***

असा कंटाळवाणा हुंदका नको देऊस ही शरीराची मल्टी फ्रेनिक  भाकरी एवढ्या लवकर शिळी होईल असं  मला तरी कुठं वाटलं होतं ? वाढदिवसाची बोटं चढवलेल्या कँडल्स वाढदिवसादिव हशीच आखडून आखडून विझल्या केक डिसिनट्रीग्रेट होत नाहीसा झाला आणि हवेत मुलायम चवीचा पसरला पोलिटिकल मुलायम यादव आता  हृदयात उरलीये कन्फ्युज्ड एनर्जी आई ज्या जागी मी जायंट लिप्स घेतल्या तुझ्या शरीरातून त्या जागेची क्लायंट म्हणून उरलेली भागीदारीतील अपरिहार्य गरज
               मी लिव्हरमधून प्रेम केलं तुझ्या स्वच्छतेवर आणि टापटीपीवर. एवढ्या टापटीपीची बाई आपलं टिपटॉप शरीर कसं ठेवत असेल ह्याची एक्सपेन्सीव उत्सुकता आणि तुझ्या शारीरिक इन्फ्रास्ट्रुक्चर विषयी कोइन्सीडन्टली जागी झालेली जिज्ञासा तू प्रितिकाराच्या चेअरमध्ये बसूनही तुझी चेअरवूमनशीप का वापरली नाहीस ? की तू आधीपासूनच वाट पहात होतीस खुर्ची मोडण्याची.
                   अनॅलेसीस डिस्ट्रिब्युट करून निघून जातायत रिअक्शनरी क्षण थकवा फ्युजन एनर्जी  गोळा करतोय पण त्याचा मरगळलेला हात गळू देतोय वाळू संभोगात रिपीट टेलिकास्ट आणणारे शो मला अमान्य आहेत जिवंतपणाच्या झऱ्यांची एकमेकात तुलना करणारा कॅम्परेटीव स्टडी मी फाट्यावर मारतो मला प्रत्येक पळ हवा असतो सळसळीत आणि झळझळीत दुर्दैवाने तुझ्या अदा आता फक्त उझळनी करतायत होऊन  गेलेल्या धड्यांची तुझ्या भाषेत इतिहास वारंवार डोकावतोय तुझ्या भौतिकतेचा अँटेना तेच तेच सिग्नल्स पाठवतोय ही शिळी शांतता ब्रेक थ्रू साठी आचवलेली आणि ह्या प्लॅटमध्ये चिमन्याही शिळी कोरिओग्राफी सादर करतायत उडण्याची विद्या विसरून
                 प्रत्येक फ्रेश ब्रेड स्माईल कापल्या की बुरशीत लडवडलेल्या दिसतो तुझा फ्रीज चुकीची फिल्डींग लावतोय आणि बर्फ सेन्सरी सेल्समधल्या साउंडसना डिटेक्टच करत नाहीये. आवाजातून मूड ओळखणारी कला आपल्या श्रवणकलेतून नामशेष होत चाललीये का ?
                रंग उतरत चाललाय अंगाचा आणि स्ट्रेसरिडक्शनची संभोगोत्तर गॅरंटी तेल लावत चाललीये. तुझी इमोशनल स्टेट उचंबळत नाहीये फक्त बदबदते. आयडेयंटीचेही डिझाईन बनवतच येता श्वासांचे तंतू तू जिथे गातीयेस तिथे ऑकॉस्टीक किंचाळतय तुझे ब्लॉन्ड स्तन आता माझ्यातल्या जेम्स बॉन्डला सस्पेन्सफूल वाटत नाहीयेत.
                 किती डल झाले आहेत हे सारे ढग
                  ढील देऊन देऊन मांजे संपून गेलेत
                  तुझ्या नितबांवरचे मांसही वाटतय निर्जीव
                  ही माझ्या मरणाची सजीव सुरवात आहे की बदलाची सुघंटी ?
                 ब्युटिफिकेशनचे दशावतार सेलिब्रेट करणारे इंजीन आता कुठून आणू ? संपुष्ठात आलेल्या शारिरीक उत्क्रांतीच्या अवस्था आता कुठल्या प्रेमळ  क्रांतित धाडू ?
                तू कपडे काढून म्हारे  उभी  आहेस नग्नातूर
                पण खरं सांगतो
                मला तुझा देह देहांत  वाटतोय
                हे प्रायश्चित्त आहे की कडेकोट ?
                मरणाचे शेवटचे  टोकही जांभई देतय तुझ्या नागड्या शरीरावर
                आणि आत्महत्येच्या  अंतिम थाळीत
                पसरत चाललीये
                 शिळ्या कडीला ऊत आणणारी ठकीभागी स्वादिष्टता
     
                 हा दी एन्ड आहे आपल्या पॅशनेट भोजनांचा
                 आणि तो वाचण्याची तसदीही न घेता
                 तुझ्यामाझ्यातून निघून चाललीये
                 तुझीमाझी भूक
                 जिची भुकेकंगाल सावली
                माझ्या काळजातून तुझ्या काळजापर्यंत पसरत चघळतीये
                 बुरशीच्या च्युइंगम
                 आधी ख़ुशी आधा गम
***
      ही तुझ्या नखरेल अदांची टेक्नॉलॉजी तुझ्या प्रियकरासाठी राखीव ठेव तुझ्या वायरलेस फिडेलिटीचा पत्ता मला लागलाच हे मी तुला कोणत्या भाषेत सांगू ? स्पष्टवक्तेपणाची मिरर रिफ्लेक्शन्स मी मुद्दाम टाळतोय इमोशनल कॅम्पेन चालवणाऱ्यां प्रियकरांपैकी मी नाही मी फक्त एका ट्यूबमधून मेसेज देतोय "स्पष्ट बोल"
        माझं प्रेम रनवे हीट कधीच नव्हतं माझ्या रोमान्सचा ग्रासरूट सपोर्ट बळकट करणारा अम्बियन्स कधीचाच हरवत चाललाय फॅन्सी कॅच करत तिला ब्रॉडकॉस्ट करणाऱ्या तुझ्या आवेगमिठीतून ! आपला संभोग  हा चॅट शो बनत चाललाय आताशा तुझे स्तनही एनडॉर्समेंट अटेन्ड करत असल्यासारखे अटेन्ड करतात माझे ओठ माझ्या हातांचा पिसाराही आता पुरेसा इफेक्टीव राहिलेला नाही एकेका बोटाचं मोरपीस गळत चाललय अश्रुपूर्ण पावसाळ्यात तुझी त्वचा आताशा ऋतू घेऊन येत नाही आणि आलीच तर तिच्या अंगावर मख्ख उन्हाळा लिहिलेला असतो.
         आपल्या  पायऱ्या आताशा. फ्रीलान्सींग करत नाहीत त्यामुळे चालतानाही आपले पाय मॉडेलींगची केबल मोजत येतात- एकमेकाकडे - खरेतर आपण एकमेकाच्या रेंज वगळूनच एकमेकाला  मिस कॉल देतोय "आय मिस यू " चा डेंजरस फील चकवत
         आपला उद्या मरत चाललाय आणि आपण दहन टाळता यावे  म्हणून नात्याच्या मृत्यूविषयी बोलत नाहीये. भयाची  जनेटीक डिसऑर्डर खोळंबून आहे कविता विटनेस बॉक्समध्ये उभ्या करून आपण  एकमेकाचा अंदाज घेतोय एकचं गाण पुन्हा  रिरेकोर्ड करत एकमेकांचा  चेहरा वाचण्याऐवजी पाठीच वाचण्यात मग्न असलेले आपले डोळे डिझायर्स स्टुडिओज टाकून  ग्लोवज चढवतायत  आणि हिवाळा थंडीत झाडांना पिळत शिशिराची मास्टर की तयार करतोय 
       तिने कुठले  कुलूप उघडेल हे  दोघांनाही माहीत नाही आणि आपली काळजं एकमेकात अनलॉक होत अलाउद्दीनच्या नको असलेल्या गुहेची दुःखी प्रतिक्षा करत. एकमेकात स्तब्धता हुंगतायत              

                          FACE TO FACE
* Somebody Is Raping                        Anything goes
   Somebody Is Bombing                     Anything goes
   Somebody Is Shitting                     
रस्त्याच्या बाजूला                                 चालता है ।
IPS ड्रग विकतोय                                   चलता है यार ।
TV. actress in prostitution                    छोड ना  यार ।
बुरखा पहन के क्यूँ नाही आयी ?              चलने नही देंगे !
रस्तेपे चुम्माचाटी ?                                चलने नही देंगे !
कल्याणसिंगनी भाजप सोडला      It happens  in  India
तेलगी  कांडात भुजबळ                It happens  in  India
क्या  करे ? पब चले ? श्रीधर  तेरी आवाज बहोत अच्छी है यार ! मुझे डब करेगा  क्या ? डब चले ? की डूब चले ?चल यार ! भंकस मत कर ! ए क्या बोलती है आती है क्या खंडाला ? Digi !Digi !Digi ! ओ पाजी मैनु डीजे  बना दे । साला सब ऍक्टिंग ! गली गलीमे दिलीपकुमार ! ऐसा लागता है लाईफ नामके थिएटरमे बैठेले है ।  थकेले । अकेले ।  दुनिया  गई भाडमे ।  अभी है वहीच लाईफ बाकी सब पाणी कम झूठ !

सबकुछ खाया सबकुछ पाया गिलास तोडा तो निकला
                     बारह आना
चल यार उठा ग्लास । और खुदको तोड दे । 

FACE TO FACE OR CHOUTTHINAVTA
तुझा Interneted Intelligence बाजूला काढू
       Internal Intelligence विषयी बोल

त्वचा  दाखवून पैसे आणि कीर्ती उकळवणारे खूप पहिले
काळजात रक्त वसूल करून दाखव

Shallow waterbags घेऊन
किती मजल मारणारयस deserted destination कडे
ही नदी पुन्हा एकदा वाहती होतीये हा  बघ

नाहीतर काय
खूप आले खूप गेले
डोळ्यांना न  खुपता
                                                                    परत जाता आले तर बघ
***

FACE TO FACE 

डेथबेडवरुन 
                 कुठे शोधू तो टेरेरिस्ट जो माझ्यात बॉम्ब लावून पळून गेलाय ? टेरर दाखवून टेरीफीक होऊ पाहणारा त्याचा हिरोईझम कुठे लपून बसलाय ? मी तो ट्रेस व्हावा म्हणून पर्चेस करतोय एक एक हायटेक गॅरेज सरंक्षणाच्या नॉनस्टॉप योजना खुळखुळतायत माझ्या आसपास आणि तो आहे की नुस्ता फोन करतोय माझ्यात बॉम्ब ठेवल्याची न्यूज वेगळ्या नंबरवरून त्याच त्याच आवाजात  सांगण्यासाठी
              शंभर टीव्ही सेट्स, दीडशे माउन्टेड कॅमेराज वीस मल्टीझोन मेटल डिटेक्टर, पंचवीस डोअर फ्रेम मेटल डिटेक्टर माझ्या आसपास कॅबरे करतायत पण तो आहे की सिड्यूस होण्याऐवजी  फोनवरून आवाज इंट्रड्यूस करून  गायब होतोय.
               त्याचा चेहरा इनस्टोल होत नाहीये त्याचा आवाज रिकॉर्ड होत नाहीये सगळी सॉफिस्टिकेटेड टेहळणी लावणी लावून न्याहाळणी करतीये प्रत्येक पॉसिबल रिस्क झोनची मॅक्झीमम बॉडी सिटी मॅक्झीमम डॅमेजसिटी बनत चाललीये मी मिलिटरी बोलावतोय आणि मॅनेजमेंटही तरीही त्याच्या पावलांचा ना स्फोट ना आवाज फक्त फ्लाईटची तिकीटे काढून तो उतरला होता माझ्या हृदयात माझ्या रक्ताला व्हिसा न दाखवताच एवढीच बातमी माझ्याजवळ आहे गॅप्स हेरून तो अलगद कसा  लॅण्ड झाला माझ्या काळजात पण हाती काहीही लागत नाहीये ह्याची चौकशी चालू आहे मेंदूत  माझा खाजगी  एकांत वारंवार डिस्टर्ब होतोय ह्या विचाराने की माझ्यात एक बॉम्ब आहे त्याचा कधीही स्फोट होऊ शकतो आणि जो कधीही मला झोपवू  शकतो.
              मी ना झोपतोय ना जागतोय माझी शूटींग प्रॅक्टीस
              रेग्युलर सुरु आहे गनबॅटलसाठी सज्ज आहे प्रत्येक अवयव फक्त माझ्या अक्युरसीवर माझा विश्वास नाही मी पुन्हा  पुन्हा तेच करतोय माझी हत्यारे आणि टेररिस्ट आहे की समोर येत नाहीये.
              मी वाट पाहतोय माझ्यातील दहशतीचा कायमचा कपाळमोक्ष होण्याची टीव्हीमधील सोप ऑपेरा पहात
           आणि दहशत टिकटिक आवाज करत माझ्या काळजात माझ्या घामाने मला आंघोळ घालतीये टाईप सिक्युरिटीत एक साबण फिरतोय दिवस रात्र माझ्या आत.
           पण तो सोप आहे की बॉम्ब मला  कळत नाहीये एक वास येतोय सरपटत सरपटत सरपटत माझं काळीज उमलवत खोलवरातून 

कदाचित 
मी साबणात
ब्लास्ट होईन

***

SONGS AND POEMS 
इंद्रायणीसमोर - 7

लोक म्हणाले
लॉगिन करा
इमेल धाडा
                                             आम्ही धाडले
                                  लोकांना वाचलेच नाहीत
लोक म्हणाले
मोबाईल करा
                                               आम्ही केले
                                 लोकांनी मिस कॉल म्हणून
                                            सेव केले
                                 नंतर डायल केलेच नाहीत

लोक म्हणतायत
इतक्या कविता
लिहिल्यास कधी
आणि का ?
                                           का ?
                                आम्ही काही म्हणतच नाही
                                       इंद्रायणी
                                       समोर
***

थोडं आध्यात्मिक 
                  संत तुकाराम  तुकाराम वाणीला म्हणाला, "संत हो " वाणी म्हणाला, "वाण्याला संत होणे शक्य आहे का ? तेही ह्या शतकात " संत तुकाराम म्हणाला, "पाच हजार कविता लिही "
                 तुकाराम वाणी संत तुकारामाचा आदेश प्रणाम मानून कविता लिहायला लॅपटॉपसमोर बसला Body shopping continue  करत कविता कशी लिहायची त्या प्रोग्रामसमोर
                प्रोग्राम म्हणे
                तू मेल की फिमेल की गे
                मी विचारणार नाही
                पण
                तुकाराम म्हणे, "मार्केच्या दृष्टीने सोयीचे काय ?"
                प्रोग्राम म्हणे, "लोकेशनवर  जा आदिल जसावालाला भेट. International Market मध्ये काय कायदेशीर ते समजून घे "
                तुकाराम वाणी म्हणाला Next
                प्रोग्राम म्हणे, "तुझी जात काय मी विचारणार नाही पण तू बालक की कुमार की तरुण की मध्यवयीन की म्हातारा "
                तुकाराम वाणी म्हणाला, "कविता लेखनाशी ह्याचा संबंध काय ?" प्रोग्राम म्हणे, "Next ... पण Angeless म्हणाला असतास तर ते poetic झालं असतं..... असो ..... तुझ्याकडे कुठली कार आहे ?"
                तुकाराम  वाणी म्हणाला, "नामदेव ढसाळांकडे कार आहे ती आणू का ?" प्रोग्राम म्हणे, "उत्तम हाताने करतोस की चोटाने करतोस- एकदा की अनेकदा..... पोरं किती- मोबाईल किती लॅण्डफोकस किती- क्रिकेट  पाहतोस की टेटे की टेनीस" तुकाराम म्हणाला, "ही वायवाय xz कर .... मी माझं बघतो " प्रोग्राम म्हणाला, "विचार कर .... माझे दिलीप चित्र्यांशी contac आहेत मी कवितेतले इंटरनॅशनल कॉन्टॅक्ट  देऊ शकतो "
                 तुकाराम वाणी म्हणे, "डॉयलॉग्स, ब्लॉग्स लॉग्ज उडत  चालले ब्ला ब्ला ब्ला टॉग्स "
                          तुकारामाने कविता लिहिली
                          पहिली
                           ती कोणी  वाचेना
                           तिसरी
                           ती कोणी वाचेना
                            शंभरावी
                            ती कोणी वाचेना
                     तुकारामाने विचारले
"हा महाराष्ट्र कविता वाचत नाही हा मेला आहे काय ?"
                      कुणी उत्तर देईना
                    तुकाराम  म्हणाला, "मी स्वतःसाठी लिहीन स्वतःच  वाचेन "
                     मग तुकाराम रोज कविता लिहू लागला महिने इनवेस्ट झाले, वर्षे इनवेस्ट झाली, दशके इनवेस्ट झाली हळूहळू तुकाराम फक्त कविता लिहू लागला
                      कवितेच्या डोही  कविता तरंग
                      कवितेचे अंग कवितेचे
                       कविता साठल्या तुकारामाला आयुष्यातली ती सर्वात मोठी प्रॉपर्टी वाटायला लागली तो कवितेबाबत पझेसिव झाला जिथे जाईल तिथे कविता सोबत घेऊनच हिंडू लागला. लोक कविता वाचत नव्हते तुकारामाची कविता थांबत नव्हती असेच कविता कविता करत तुकाराम वाणी इंद्रायणीकाठी आला. एकटाच कविता वाचू लागला ऐकायला कोणी नव्हते. तरी हजारो श्रोते आपल्या कविता एकतायत ह्या कल्पनेत रममाण होऊन तुकाराम कविता